Den Fremmede - Morten Harket

Jeg fulgte to som vandret for seg selv

I sorg på veiene til Emmaus;

Jeg så at alt de trodde lå i grus

Og lot som om jeg ville ta farvel

Men lyset sank, og dagen var på hell

I ødemarken vidt om Emmaus;

De så at jeg var fremmed i hvert hus

Og ba meg: Vandrer, bli hos oss i kveld

Jeg ble hos dem og hørte at det satt

Forvåkede og talte om en bror

Som Gud lot dø alene og forlatt

Da sto jeg opp, av sorg for disse ord;

Alene gikk jeg brt fra byens natt

Og gav meg hen til dyr;

og trær, og jord

Өздері үшін жүрген екеуінің соңынан ердім

Эммаус жолында аза тұтуда;

Мен олардың ойлағанының бәрі үйінді астында екенін көрдім

Мен қоштасқым келген кейіп танытты

Бірақ жарық сөніп, күн сәтті болды

Эммаустың арғы жағындағы шөл далада;

Олар менің әр үйде бөтен екенімді көрді

Менен сұрады: Саяхатшы, бүгін түнде бізбен бол

Мен олармен бірге болдым және оның отырғанын естідім

Бақылап, ағасы туралы айтты

Құдай жалғыз өліп, тастап кеткендей

Сонда мен орнымнан тұрып, сол сөздерді жоқтап кеттім;

Жалғыз мен түнде қаладан шықтым

Және мені жануарларға берді;

ағаштар, топырақ