London 1888 - Momus

Cellophane grandfather clock

I hope your hands will never stop

Rescue me from this ugly block

In Tokyo, 21st century

It’s London, 1888

I am descended from a great

Clan of the Meiji shogunate

And I am travelling extensively

It’s London 1888

I sit here drinking nettle wine

My family is in decline

And I confess the fault is mine

The doorman’s sure to sit and wait

To see who I’ll bring home tonight

I’ll pay him cash to keep him quiet

I am a libertine

Cellophane grandfather clock

You’ve got my conscience in the dock

You’ve got me walking round the block

You’ve got me searching for experience

Cellophane grandfather clock

I am a Buddhist, I am not

Victorian, I love your shops

But your morality is meaningless

It’s London 1888

And I have learned the game of chess

I have a club, it’s on the Strand

I’m a dishonourable man

And Tokyo is far away

The English wear a poker face

The latest craze is called 'Croquet'

I am a stranger here

I am the Marquis Matsugae

And I came questioning through time

But is the grave the sole reply?

And Sherlock Holmes is my good friend

I have a trust fund I can spend

And I am ready to defend

My immorality to anyone

And Whistler painted me in grey

I had his mother round to stay

And she sat knitting in her chair

And staring through me disapprovingly

And Aubrey Beardsley sketches me

And Oscar Wilde comes round for tea

But I still feel so Japanese

When I’m alone on Piccadilly

And in Green Park there is a band

Medieval lillie in my hand

I watch the sailors on the bus

A little lustfully

I am the Marquis Matsugae

I came adventuring in time

But is the grave the sole reply?

Cellophane grandfather clock

I hear you tick while I talk

In my apartment on Pall Mall

To stable boys of easy provenance

Cellophane grandfather clock

The incense on my mantelpiece

Covers the reek of smelly socks

As I prepare them to be compromised

It’s London 1888

It’s 6 o’clock and I am late

For some disreputable date

With sordid appetites I hate

I hope these crimes will never stop

And like the hands upon the clock

My hands will touch and he’ll respond

And go beyond

It’s London 1888

I am the Marquis Matsugae

And I came questioning through time

And is the grave my sole reply?

Целлофан ата сағаты

Қолдарыңыз ешқашан тоқтамайды деп үміттенемін

Мені осы ұсқынсыз блоктан құтқарыңыз

Токиода, 21 ғасыр

Бұл Лондон, 1888 жыл

Мен ұлы түстім

Мэйдзи сегунатының кланы

Мен көп саяхаттаймын

Бұл Лондон 1888 жыл

Мен осында қалақай шарап ішіп отырмын

Менің отбасым құлайды

Мен кінәні мойындаймын

Есік қызметкері отырып күтетіні сөзсіз

Бүгін кешке үйге кім әкелетінімді көру үшін

Мен оны тыныш ұстау үшін қолма-қол ақша төлеймін

Мен еркіндікпін

Целлофан ата сағаты

Сізде менің ар-ожданым бар

Сіз мені  блокты айналып өтуге                                                                        |

Сіз                                                   

Целлофан ата сағаты

Мен буддистпін, болмаймын

Виктория, дүкендеріңізді жақсы көремін

Бірақ сіздің адамгершілігіңіз мәнсіз

Бұл Лондон 1888 жыл

Мен шахмат ойынын  үйрендім

Менің клубым бар, ол Strand де

Мен намыссыз адаммын

Ал Токио алыс

Ағылшындар покер бетін киеді

Соңғы дағдарыс «крокет» деп аталады

Мен мұнда бейтаныспын

Мен Маркиз Мацугаэмін

Уақыт өте келе мен сұрақ қоя бастадым

Бірақ жауап жалғыз ма?

Ал Шерлок Холмс  менің  жақсы досым

Менің жұмса алатын сенім қорым бар

Мен қорғауға  дайынмын

Менің адамға азғындығым 

Ал Уистлер мені сұр түске бояды

Мен оның анасын қалдырдым

Ол орындыққа тоқып отырды

Маған ұнамайтындай қарап

Обри Бердсли менің эскизімді жасайды

Ал Оскар Уайлд шайға келеді

Бірақ мен өзімді әлі де жапондық сезінемін

Пиккадиллиде жалғыз қалғанда

Және жасыл саябақта топ бар

Менің қолымда ортағасырлық лалагүл

Мен теңізшілерді автобуста көремін

Аздап құмарлықпен

Мен Маркиз Мацугаэмін

Мен уақытында шытырман оқиғамен келдім

Бірақ жауап жалғыз ма?

Целлофан ата сағаты

Мен сөйлеп жатқанда белгіленгеніңізді естемін

Pall Mall-тағы пәтерімде

Оңай шыққан тұрақты ұлдарға

Целлофан ата сағаты

Менің шатырдағы ладан

Сасық шұлықтың  иісін жабады

Мен оларды бұзуға дайындалып жатқанда

Бұл Лондон 1888 жыл

Сағат 6 болды, мен кешігіп қалдым

Кейбір беделді күн үшін

Мен жек көремін

Бұл қылмыстар ешқашан тоқтамайды деп үміттенемін

Және сағаттағы қолдар сияқты

Қолдарым тиіп, ол жауап береді

Әрі өтіңіз

Бұл Лондон 1888 жыл

Мен Маркиз Мацугаэмін

Уақыт өте келе мен сұрақ қоя бастадым

Ал бейіт менің жалғыз жауабым ма?