2666... - Misanthrope

Oh friendless comrades of hate

I cannot maintain our covenant

Setting death to our poetic play

Those smooth tunes of bizarre sadness

A phoenix tear is falling

Down upon our vain dust

On your knees I’m prostrate with grief

I’m the stake and the cross

Not been enough strong to get over the step

Proof of defeat suffering, eternally guilty of failures

The theater bizarre’s curtain half open

An expending branch

Alceste Moliere’s principal character

Is lost through time

In the immense cosmos daedalus

Forever tormented with sorrow and suicide desire

Alceste, the principal hero

Is lost through time in the cosmos

Eternally reclused in the grief of his retirement

A thousand years of nothingness

2666 Future futile…

To save our reason’s mind

Moliere will drop his utopist

Into the limb of an elsewhere

Teleportate a century after his ultimate separate

Love-seeking with the others

A projected vagabond in a new form of world

A similar surrounding is offered

Finding away all the humanist

Alceste discovers his inner hate

And the future of the humain race

666 years after our era

As a timeless fortune teller

He will set in motion Celimene’s pulsions

And will make of 2666 the decadence

Of an horrible futility to live

And even less to love

Ей, доссыз, жеккөрінішті жолдастар

Мен біздің келісімімізді сақтай алмаймын

Поэтикалық ойынымызға өлім орнату

Біртүрлі мұңның біркелкі әуендері

Феникстің көз жасы ағып жатыр

Біздің бос шаңға

Сенің тізеңде мен қайғыдан сәжде еттім

Мен қазық пен крестпін

Қадамнан өту үшін күш жеткіліксіз

Жеңілістің дәлелі азап, сәтсіздікке мәңгілік кінәлі

Біртүрлі театрдың шымылдығы жартылай ашық

Шығарылатын филиал

Альцест Мольердің басты кейіпкері

 Уақыт арқылы жоғалады

Үлкен ғарышта Дедал

Мәңгілік қайғы мен суицидпен азапталады

Алсесте, басты қаһарман

Ғарышта уақытты жоғалды

Зейнеткерлікке    мәңгілік                                                                                                                  

Мың жыл жоқтық

2666 Болашақ бекер...

Біздің ақыл-ойымызды сақтау үшін

Мольер өзінің утопистін тастайды

Басқа жердің қолына

Оның түпкілікті бөлінуінен бір ғасыр өткен соң телепортация

Басқалармен махаббат іздеу

Әлемнің жаңа пішіміндегі болжамдалған қаңғыбас

Ұқсас орта ұсынылады

Барлық гуманисттерді табу

Алсесте өзінің ішкі өшпенділігін ашады

Ал адамзат нәсілінің болашағы

Біздің дәуірімізден 666 жыл өткен соң

Ол Селименаның пульсациясын қозғатады

Және 2666-ның декадациясы болады

              өмір  қорқынышты   бекершілік                 

Ал сүюге  одан да аз