Abernant 1984/5 - Mekons

The wind and the rain beat on his fair head

As he stood in the darkness wishing he was dead

Only seventeen when he went down the mine

And it’s a year that he’s been out on the line

Bitter tears rolled down his cheek

He couldn’t stand to hear talk of defeat

Despair in a terraced house and ghosts from the past

The living death they’d fought is here at last

The weeds choke and the rust corrodes

You’d think it’d have been fifty years since the place was closed

Vengeance is not ours;

it belongs to those

Who seek to destroy us — how much more is there left to lose?

Жел мен жаңбыр оның әдемі басына соқты

Ол қараңғыда өлгенін қалайды

Ол шахтаға түскенде небәрі он жеті

Оның қатардан шыққанына                                                                                                                                                                                         ke

Ащы жас оның бетінен ағып кетті

Ол жеңіліс туралы әңгімені естуге шыдай алмады

Террассалы үйдегі үмітсіздік және өткеннің елестері

Олар күрескен тірі өлім ақыры осында

Арамшөптер тұншығып, тот басады

Бұл жердің жабылғанына елу жыл болды деп ойлайсыз

Кек біздікі емес;

ол соларға  жатады

Бізді құртуға кім ұмтылады - одан да көп нәрсе жоғалады?