Версаль - Мэйти

Двор забывает этикет мой.

Воду проливает на букет фрау.

У подола дамы многодетной

Слуги вытирали об пол мой флаг.

Ты посмотри на их смелость и слепость,

Я накажу их нелепость!

Торопливо зарывали сундуки - дураки,

Вам игриво улыбается крепость моя!

Не надейся на удачу, напрасно -

Обмануть престол тебе неподвластно!

Все наружности не спрятала маска,

Ты разгадан и поник.

Добро пожаловать в Версаль!

Контролируй каждый свой жест.

Не выдавай никаких эмоций.

Играй на слабостях злодеев.

Льсти им, очаровывай, уступай в мелочах.

Выгляди слабым, когда ты силён;

И сильным, когда ты слаб.

Все, кого ты обижал многократно -

За манжетами кинжал аккуратно!

На пижаме появляются пятна,

И куранты били так непонятно.

Так непонятно оборвана нить.

Снова ворону гнить в сером

Ветре над морем беспечным.

Острым клювом нести на бумаге

То горе, простывшее вечным.

Там, виноградная лоза пробивалась.

Там фаворитка за глаза улыбалась.

Лети!

Лети!

Лети мой конь, волкам на радость!

Свети, свети, свети огонь, сжигая слабость!

Сот менің этикетімді ұмытады.

Ол фраудың гүл шоғына су төгеді.

Көп балалы келіншектің етегінде

Қызметшілер менің туымды еденге сүртті.

Сіз олардың батылдығы мен соқырлығына қарайсыз,

Мен олардың абсурдтарын жазалаймын!

Асығыс көмілген кеуделер - ақымақтар,

Менің қорғаным саған күлімсіреп күледі!

Сәттілікке сенбеңіз, бекер -

Тақты алдауға болмайды!

Барлық көріністерді маска жасырмады,

Сіз шешіліп, солып қалдыңыз.

Версальға қош келдіңіз!

Әрбір қимылыңызды бақылаңыз.

Эмоция көрсетпеңіз.

Зұлымдардың әлсіз жақтарымен ойнаңыз.

Оларға жағымпазданыңыз, сүйкімді болыңыз, ұсақ-түйектерге көндіріңіз.

Мықты болсаң әлсіз көрін

Ал әлсіз болған кезде күшті.

Сіз бірнеше рет ренжіткендердің бәрі -

Қанжардың манжеттерінің артында абайлап!

Менің пижамаларымда дақтар бар

Ал қоңыраулар соншалықты түсініксіз соқты.

Осылайша түсініксіз үзілген жіп.

Тағы да қарға сұр түске боялады

Бейқам теңіз үстіндегі жел.

Қағазға апаратын өткір тұмсықпен

Мәңгілікке айналған қайғы.

Сол жерде жүзім өз жолымен келе жатты.

Сол жерде сүйіктісі оның көзінің артына күлді.

Ұш!

Ұш!

Атымды ұш, қасқырлардың қуанышына!

Жарқыра, жарқыра, от шаш, жанып тұрған әлсіздік!