Varpunen Jouluaamuna - Marko Hietala

Lumi on jo peittanyt kukat laaksosessa,

jarven aalto jaatynyt talvipakkasessa.

Varpunen pienoinen, syonyt kesaeinehen,

jarven aalto jaatynyt talvi pakkasessa.

Pienen pirtin portailla oli tyttokulta:

tule, varpu, riemulla, ota siemen multa!

Joulu on, koditon varpuseni onneton,

tule tanne riemulla, ota siemen multa!

Tyton luo nyt riemuiten lensi varpukulta:

kiitollisna siemenen otan kylla sulta.

Palkita Jumala tahtoo kerran sinua.

kiitollisna siemenen otan kylla sulta!

En ma ole, lapseni, varpu tasta maasta,

olen pieni veljesi, tulin taivahasta.

Siemenen pienoisen, jonka annoit koyhallen,

pieni sai sun veljesi enkeleitten maasta.

Қар алқаптағы гүлдерді жауып үлгерді,

қыстың аязында көл толқыны қатып қалды.

Жазда жейтін кішкентай торғай,

қысқы аязда қатқан көл толқыны.

Кішкентай бардың баспалдағында қыздың алтыны:

кел, торғай, қуан, көгерген тұқымды ал!

Рождество, менің үйсіз торғайым бақытсыз,

кел, қуан, көгерген тұқымды ал!

Тайтон енді торғай алтынды қуана ұшырды:

дәнге ризамын мен қауырсынға иә қабылдаймын.

Алла қаласа бір рет сыйлық беріңіз.

Мен сізге иә қабылдайтын тұқымға ризамын!

Мен, балам, бұл елдің торғайы емеспін,

Мен сенің ағаңмын, мен көктен келдім.

Кедейлерге берген аз ғана дәніңді,

Кішкентай күнді ағаларыңның періштелерінің жерінен алды.