The Town Fell Asleep - Marc Almond

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And night fell gradually

And time stood still

And my horse so muddy

And my body exhausted

And night shown bluely

In the waters of fate

And some cries of hate

Poured out by the old

And the oldest of old

Those women without sleep

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And horse bent drinking

And me stood watching

And my thirst taking care

That she never sees my stare

And the fountain sings

And exhaustion sinks

It’s knife in my back

And I play the role

Of the all powerful

I’m awaited somewhere

Like one awaits the king

No, no one waits for me And I know it’s hard

But we die by chance

While leading a merry dance

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

Sometimes a dusk

It’s true that birds resemble waves

And waves are birds

And men are laughs

And laughs are psalms

More often it’s true

That the sea no longer sings

I want to tell you

That it sings of the songs

That those mothers sing in books of our childhood

but women are still only ever women and the fools among them only ever fools

And I’m not so sure that the song states

That she is the future of man

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And you have died

My unknown mate

On the brink of the naked

Beneath the sheets

As they danced

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Көктемде

Ол жылап жатқан жерде аспанның бір бұрышы суға батып кетті

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Ал түн бірте-бірте батты

Ал уақыт тоқтап қалды

Және менің атым, сонша

Менің денем шаршады

Ал түн көк түспен көрсетіледі

Тағдырдың суларында

Және кейбір өшпенділік

Ескі  төген

Және ең көне 

Ұйқысыз әйелдер

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Көктемде

Ол жылап жатқан жерде аспанның бір бұрышы суға батып кетті

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Ал жылқы иіліп ішеді

Ал мен  қарап тұрдым

Менің шөлдеуімнің қамы

Ол менің қарағанымды ешқашан көрмейді

Ал фонтан ән салады

Ал шаршау басады

Бұл менің арқамдағы пышақ

Мен  рөлді ойнаймын

Барлық күштілерден

Мен бір жерде күтемін

Корольді күткендей

Жоқ, мені ешкім күтпейді және бұл қиын екенін білемін

Бірақ біз кездейсоқ өлеміз

Көңілді би билеу кезінде

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Көктемде

Ол жылап жатқан жерде аспанның бір бұрышы суға батып кетті

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Кейде ымырт

Құстардың толқынға ұқсайтыны рас

Ал толқындар – құстар

Ал ер адамдар күледі

Ал күлкі - бұл жырлар

Көбінесе бұл шындық

Теңіз бұдан былай ән салмайды

Мен саған  айтқым  келеді

Ол әндерді айтады

Сол аналар біздің балалық шағымыздың кітаптарында ән айтады

бірақ әйелдер бұрынғысынша тек әйелдер, ал олардың арасындағы ақымақтар әрқашан ақымақ

Мен әнде айтылғанына сенімді емеспін

Ол адамның болашағы

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Көктемде

Ол жылап жатқан жерде аспанның бір бұрышы суға батып кетті

Қала ұйықтап қалды

Мен оның қалай аталатынын ұмытып қалдым

Ал сен өлдің

Менің белгісіз жолдасым

Жалаңаштың жағасында

Парақтардың астында

Олар билегенде