Remorse of the Dead - Marc Almond

My dark beloved

When you lie asleep

Deep within your black marble tomb

For alcove and lodge

You will keep a damp, dripping vault

A pit of gloom

And when the stone

Weighing down your breast

And your thighs once supple

Through scant concern

Stills your heart

From it’s desiring quest

Fastens your feet

From the reckless run

The grave, which shares

My eternal dream

For the poet the grave always understands

During long nights

When sleep is far away

Will ask: what do you gain

You dumb whore

Not to have known what the dead cry for?

And, like remorse

At your flesh worms will gnaw

Менің қараңғы сүйіктім

Сіз ұйықтап жатқанда

Қара мәрмәр қабіріңіздің тереңінде

Қонақ үй мен қонақ үйге арналған

Ылғалды, тамшылайтын қойманы сақтайсыз

Қараңғылық шұңқыры

Ал тас болған кезде

Кеудеге салмақ түсіру

Ал сіздің жамбастарыңыз бір рет серпімді болады

Аз алаңдаушылық арқылы

Сенің жүрегің әлі

Оның қалаулы ізденісінен

Аяғыңызды бекітеді

Абайсыз жүгіруден

Бөлісетін қабір

Менің мәңгілік арманым

Ақын үшін көр қашанда ұғады

Ұзақ түндерде

Ұйқы  алыс болғанда

Сұрайды: не ұтасыз

Сен ақымақ жезөкше

Өлгендердің не үшін жылайтынын білмеу керек пе?

Және өкіну сияқты

Етіңізде құрттар кеміреді