Sterne - Mantus

Meine Worte, sie fallen

In ein Meer aus Raum und Zeit

Die Gedanken in mir

Sind das Blut der Dunkelheit

Meine Augen sind starr

Weinen Tränen die du nicht siehst

Nur die Bilder von dir

Werden bleiben, wenn du weiterziehst

Wenn die Sterne verglühen

Und der Horizont fällt

Gibt es dich und den Hass dieser Welt

Wenn die Stille beginnt

Und man alles vergisst

Fühl ich dich

Und das Blut dieser Welt

Und das Schweigen in mir

Wie ein Schrei den du nicht hörst

Und ich fühle den Hass

Der die Ewigkeit zerstört

Ich versinke im Dreck

Nur ein Teil von dir der mir bleibt

Und ein totes Gefühl

Aus Kälte und Einsamkeit

Менің сөздерім, олар құлап кетеді

Кеңістік пен уақыт теңізіне

Ішімдегі ойлар

Қараңғылықтың қаны

көзім қадалып қалды

көрмейтін көз жасыңды жылат

Тек сіздің суреттеріңіз

Жалғассаңыз қалады

Жұлдыздар сөнгенде

Ал көкжиек құлайды

Сіз және бұл дүниенің жеккөрініші бар ма?

Тыныштық басталғанда

Ал сен бәрін ұмытасың

мен сені сеземін

Және бұл дүниенің қаны

Ал ішімдегі тыныштық

Сіз естімейтін айқай сияқты

Ал мен жек көруді сезінемін

мәңгілікті жою

Мен топыраққа батып бара жатырмын

Менімен бірге қалған сенің бір бөлігің ғана

Және өлі сезім

Суық пен жалғыздықтан