Pathos - Mantus

Will nichts mehr sehen, will nichts mehr hören

Die ganze Welt und mich zerstören

Zuviele Worte in mir drin

Ohne Bedeutung und ohne Sinn

In diese kalte Welt gesetzt

Bloß kein Mitleid für den Rest

Und warte auf ein Morgenrot

In dem ich frei bin oder tot

Wo ist der Gott, der sich findet in mir selbst?

Wo sind die Engel in dieser kranken Welt?

Wo ist die Kirche, die mir spendet ein Zuhaus?

Wo ist der Mensch, der zu lieben mir erlaubt?

Ein kurzer Schrei, ein stummer Blick

Und für mich geht’s nicht mehr zurück

Der Himmel schweigt, die Städte brennen

Ich wünschte mich nicht mehr zu kennen

Die Zunge spricht ein Nachtgebet

Die Sonne um den Mond sich dreht

Ein Abschiedskuß die Luft entflammt

Vernichtet freudlos dieses Land

Енді көргім келмейді, енді естігім келмейді

Бүкіл әлемді және мені құртыңыз

Ішімдегі сөздер тым көп

Мағынасыз және мағынасыз

Осы суық әлемде орнатыңыз

Тек қалғанын аямаңыз

Ал таңды күт

Онда мен бос немесе өлімін

Менде өзін тапқан Құдай қайда?

Бұл ауру дүниеде періштелер қайда?

Маған үй беретін шіркеу қайда?

Маған сүюге мүмкіндік беретін адам қайда?

Қысқа айқай, үнсіз көзқарас

Ал мен қайтып бара алмаймын

Аспан үнсіз, қалалар жанып жатыр

Енді өзімді танымай қалсам деп едім

Тіл түнгі намазды айтады

Күн айды айналады

Қоштасу сүйісі ауаны қыздырады

Бұл елді қуанышсыз құрту