Baal - Mantus

Ein großes Lichtermeer glänzt

Zwischen Beton und Stahl

Dort wo sich niemand kennt, nur

Erfreut am Opfermahl

Gewalt dröhnt durch die Straßen

Die Kinder schreien wild

Die Nacht kann nicht betäuben

Weil nichts die Sehnsucht stillt

Und er schleudert aus der Faust

Heiße Asche auf die Stadt

Und er frisst sich an der Scham

Und der Not der Menschen satt

Sie versinken in der Glut

Wo die Sünde ewig lockt

Und sie beten noch auf Knien

Zu dem großen Antigott

Turmhohe Glasgebäude

Erbrechen süßes Gift

Ein letztes, totes Lachen

Verschmiert von Lippenstift

Hier kennt man keine Mitte

Der Träumer keinen Schlaf

Und nur der Rachedämon

Der weiterleben darf

(Antigott …)

Und er schleudert aus der Faust

Heiße Asche auf die Stadt

Und er frisst sich an der Scham

Und der Not der Menschen satt

Sie versinken in der Glut

Wo die Sünde ewig lockt

Und sie beten noch auf Knien

Zu dem großen Antigott

(Antigott)

Үлкен жарық теңізі жарқырайды

Бетон мен темір арасында

Бір-бірін ешкім танымайтын жерде, тек

Құрбандық асқа риза

Көшелерде зорлық-зомбылық естіледі

Балалар айқайлайды

Түн таң қалдыра алмайды

Өйткені сағынышты ештеңе қанағаттандырмайды

Және ол жұдырығынан лақтырады

Қалаға ыстық күл

Ал ол ұяттан жейді

Ал халықтың қасіретіне тойған

Олар шоққа батады

Күнә мәңгілікке азғыратын жерде

Және олар әлі де тізерлеп дұға етеді

Ұлы құдайға қарсы

Зәулім шыны ғимараттар

Тәтті уды құсу

Соңғы бір күлкі

Далаппен жағылған

Мұнда орталық жоқ

Армандаушы ұйықтамайды

Және тек кекшіл жын

кім өмір сүре алады

(Антиқұдай...)

Және ол жұдырығынан лақтырады

Қалаға ыстық күл

Ал ол ұяттан жейді

Ал халықтың қасіретіне тойған

Олар шоққа батады

Күнә мәңгілікке азғыратын жерде

Және олар әлі де тізерлеп дұға етеді

Ұлы құдайға қарсы

(қарсы құдай)