Нет новостей - Макс Корж

Грязный потолок не сможет мне ответ дать,

Правильно поступил ли я в тот далекий день,

Когда никто так и не смог рассмотреть как

Вдруг не стало двух лучших друзей.

Не успели повзрослеть.

Тачки, деньги.

Понеслась.

Вдруг кто-то выше стал и впредь больше может позволять.

Среди тус и пьяных тел, я на друга посмотрел в последний раз...

В день, когда я перестал тебя понимать.

Если бы могли знать все наперед,

Не становились бы друг другу поперек.

Были бы мудрей, были бы добрей -

Мигом избегали б неприятности.

Если бы могли знать все наперед -

Не стали бы делить: на твое - мое.

Не было бы этих: "бля, братан, прости"

Не знали бы ошибок тех и глупостей.

Ведь новостей нет, новостей.

Заходи, если надо и звони, если надо.

Слышал съехал на другой район,

Но заходи, если надо и звони, если надо.

А ведь мы с тобой могли дружить до сих пор.

Мы ж с тобой всю жизнь вместе провели.

Велики, петарды, гаражи, заборы...

Футбики, наклейки, ролики, компы...

Мы бы сейчас ловились на выходных,

Семьями гоняли бы на шашлыки.

Кучу новостей делили на двоих,

Если б только навсегда не стали вдруг чужими.

Если бы хотя б один разговор...

Вовремя сказать пару нужных фраз...

Но если человек давно уже не тот,

Так стоит ли терпеть?

Стоит ли прощать?

И гордость занесла нас слишком далеко,

Что я так и не стал ниче выяснять.

В день, когда я вынес для себя одно,

Что друга невозможно не уважать.

Нет новостей, нет новостей...

Заходи, если надо и звони, если надо.

Слышал съехал на другой район, -

Заходи, если надо и звони, если надо.

Заходи, если надо и звони, если надо.

Заходи, если надо и звони, если надо.

Кір төбе маған жауап бере алмайды,

Сол алыс күні дұрыс істедім бе,

Қалай екенін ешкім көре алмаған кезде

Менің екі жақын досым кенет жоғалып кетті.

Өсуге уақыт болмады.

Арбалар, ақша.

Асықты.

Кенеттен біреудің бойы өсті және одан әрі көбірек рұқсат беруі мүмкін.

Түстер мен мас денелердің арасында мен досыма соңғы рет қарадым ...

Мен сені түсінуді тоқтатқан күнім.

Егер біз бәрін алдын ала білсек,

Олар бір-бірінің алдына түспеді.

Ақылдырақ, мейірімдірек болар еді -

Қиындық бір сәтте құтылар еді.

Егер біз бәрін алдын ала білсек -

Олар бөлмейді: сенікі - менікі.

Мыналар болмас еді: «бля, аға, кешіріңіз»

Олар сол қателіктерді және ақымақтықтарды білмейтін еді.

Өйткені, жаңалық жоқ, жаңалық жоқ.

Қажет болса кіріп, қажет болса қоңырау шалыңыз.

Басқа аймаққа көшкенін естідім,

Бірақ қажет болса кіріп, қажет болса хабарлас.

Бірақ сен екеуміз дос бола аламыз.

Біз бүкіл өмірімізді бірге өткіздік.

Велики, петардалар, гараждар, қоршаулар...

Футболкалар, стикерлер, бейнелер, комп...

Біз енді демалыс күні ұсталатын едік,

Отбасылар барбекюге баратын.

Бір топ жаңалықтар екіге бөлінді,

Олар кенеттен мәңгілікке бөтен болып кетпесе ғой.

Бір ғана әңгіме болса...

Бір-екі қажетті тіркестерді уақытында айту ...

Бірақ егер адам бұрынғыдай болмаса,

Сондықтан бұл тұр ма?

Кешіруге тұрарлық па?

Ал мақтаныш бізді тым алыс алып кетті

Мен мұны ешқашан біле алмадым.

Өзіме бір алып кеткен күні

Досты сыйламау мүмкін емес.

Жаңалық жоқ, жаңалық жоқ...

Қажет болса кіріп, қажет болса қоңырау шалыңыз.

Мен оның басқа аймаққа көшкенін естідім, -

Қажет болса кіріп, қажет болса қоңырау шалыңыз.

Қажет болса кіріп, қажет болса қоңырау шалыңыз.

Қажет болса кіріп, қажет болса қоңырау шалыңыз.