К единственному, нежному - Любовь Успенская

Я помню радость и смятение,

И губ твоих прикосновение,

Почти любовь, почти падение

С обрыва.

Я знаю тайну одиночества,

Его загадку и пророчество

И сон, который должен кончиться

Красиво.

К единственному нежному

Бегу по полю снежному,

По счастью безмятежному

Скучая и тоскуя.

К далёкому и грешному

Бегу по полю снежному,

Как будто всё по-прежнему

Люблю я.

Я помню сны не разделённые,

Глаза чужие и бездонные,

И наши тени, отраженные

Свечами.

Я знаю боль, что не прощается,

И грусть, которой всё кончается,

И сон, который повторяется

Ночами.

К единственному нежному

Бегу по полю снежному,

По счастью безмятежному

Скучая и тоскуя.

К далёкому и грешному

Бегу по полю снежному,

Как будто всё по-прежнему

Люблю я.

К единственному нежному

Бегу по полю снежному,

По счастью безмятежному

Скучая и тоскуя.

К далёкому и грешному

Бегу по полю снежному,

Как будто всё по-прежнему

Люблю я.

Как будто всё по-прежнему

Люблю я.

Қуаныш пен шатасушылық есімде

Және сіздің ерніңіздің жанасуы

Сүйіспеншілікке жақын, құлауға жақын

Үзілістен.

Мен жалғыздықтың сырын білемін

Оның жұмбағы мен пайғамбарлығы

Және аяқталуы керек арман

Әдемі.

Жалғыз жұмсаққа

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бақытымызға орай, тыныш

Жалықты және қайғылы.

Алыс және күнәһарларға

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бәрі бұрынғыдай

Мен сүйемін.

Мен бөліспеген армандар есімде

Бейтаныс және түпсіз көздері,

Ал біздің көлеңкелеріміз шағылысты

Шамдар.

Кешірілмейтін азапты білемін

Және бәрін аяқтайтын мұң

Және қайталанатын арман

Түндер.

Жалғыз жұмсаққа

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бақытымызға орай, тыныш

Жалықты және қайғылы.

Алыс және күнәһарларға

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бәрі бұрынғыдай

Мен сүйемін.

Жалғыз жұмсаққа

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бақытымызға орай, тыныш

Жалықты және қайғылы.

Алыс және күнәһарларға

Мен қарлы далада жүгіремін,

Бәрі бұрынғыдай

Мен сүйемін.

Бәрі бұрынғыдай

Мен сүйемін.