Je m'appelle solitude - Luce Dufault

Je m’appelle solitude

C’est un prénom pas une habitude

C’est un regard détaché sur les gens

Quand on aime que toi depuis deux milles ans

Je m’appelle Lanlinesse

Un petit nom comme une caresse

Un baiser sur tes doigts brûlants

Quand la nuit se noue entre nos draps blancs

Aime moi, aime moi

Comme si tu m’avais inventer

Comme si tu m’avais dessiner

Sur une nappe en papier d’argent

Aime moi, aime moi

De l’aube jusqu'à la fin des temps

Aime moi

Aime moi

Je m’appelle Solédade

Un nom qui court comme une cascade

Un soleil sur l’océan

Quand le ciel rougit en nous écoutant

Aime moi, aime moi

Comme si tu m’avais inventer

Comme si tu m’avais dessiner

Sur le sable ou sur les ailes du vent

Aime moi, aime moi

De l’aube jusqu'à la fin des temps

Aime moi

Aime moi

Aime moi, aime moi

Comme si tu m’avais inventer

Comme si tu m’avais dessiner

Comme si j'étais un rêve d’enfant

Aime moi, aime moi

De l’aube jusqu'à la fin des temps

Aime moi

Aime moi

Aime moi

(Merci à Malika pour cettes paroles)

Менің атым жалғыздық

Бұл әдет емес есім

Бұл адамдарға жеке көзқарас

Сізді екі мың жыл ғана сүйген кезде

Менің атым Ланлинессе

Еркелеткендей кішкене есім

Жанып тұрған саусақтарыңыздан сүйіңіз

Ақ жаймамыздың арасына түн түйілгенде

Мені сүй, сүй мені

Мені ойлап тапқандай

Мені сызып тастағандай

Күміс қағаздан жасалған дастарханда

Мені сүй, сүй мені

Таң атқаннан ақырзаманға дейін

Мені жақсы көр

Мені жақсы көр

Менің атым Соледад

Сарқырамадай ағып жатқан атау

Мұхит үстіндегі күн

Бізді тыңдап аспан қызарған кезде

Мені сүй, сүй мені

Мені ойлап тапқандай

Мені сызып тастағандай

Құмда немесе желдің қанатында

Мені сүй, сүй мені

Таң атқаннан ақырзаманға дейін

Мені жақсы көр

Мені жақсы көр

Мені сүй, сүй мені

Мені ойлап тапқандай

Мені сызып тастағандай

Бала кездегі арманым сияқты

Мені сүй, сүй мені

Таң атқаннан ақырзаманға дейін

Мені жақсы көр

Мені жақсы көр

Мені жақсы көр

(Осы өлең жолдары үшін Маликаға рахмет)