Le fond et la forme - Lofofora

Le fond et la forme, déforment et défont

De vices de forme en lames de fond la folie des hommes chante à l’unisson,

fait des bulles comme dans l’eau d’un poisson voient dans les nuages de

sombres images

Comme la terre est ronde, comme l’eau est profonde, comme la route est longue

Quand la lune est pleine d’ici on devine les plantes des arbres la cime

Comme un sortilège parfois se dessine une forme aérienne nouée d’une ligne,

le visage d’un ange au sourire étrange

Les gens du village ne laissent pas faire les vauriens qui crachent devant le

cimetière

Et comme des lâches ils jettent des pierres sur les trains qui passent avant la

frontière

On aime son prochain tous les dimanches matins

Dans la grande ville le bruit du moteur d’une chape grise étouffe nos cœurs,

reste une valise, le regard moqueur, des phares qui scintillent,

n’a plus de couleur

Tout s’emballe d’un voile sale.

Le brouillard nous avale

Мазмұн мен пішін, бұрмалау және жою

Пішіннің жамандығынан жерге дейін ерлердің ессіздігі бір дауыста ән салады,

балықтың суындағыдай көпіршіктерді бұлттардан көреді

қараңғы суреттер

Жер қалай дөңгелек, су қандай терең, жол қандай ұзақ

Ай толған кезде біз жоғарыдағы ағаштардың өсімдіктерін болжаймыз

Сиқырлы кейде сызықпен байланған антенна пішінін салады,

біртүрлі күлімсіреген періштенің жүзі

Алдына түкірген тентектерді ауыл халқы жолатпайды

зират

Ал олар қорқақтар сияқты алдынан өтіп бара жатқан пойыздарға тас лақтырады

шекара

Біз әр жексенбі күні таңертең көршімізді жақсы көреміз

Үлкен қалада сұр жабынның қозғалтқышының шуы жүрегімізді тұншықтырады,

чемодан болып қалады, мазақ еткен көрініс, жыпылықтайтын фаралар,

түсі жоқ

Барлығы лас пердеге оранған.

Тұман бізді жұтады