La mémoire dévêtue - Line Renaud

Ils m’en ont fait de toutes les couleurs, de toutes les douleurs

Ils me font rire quand je pleure, ils me font mourir quand ils meurent,

mes amis, mes amis

Et celui qui vient de naître, peut-être?

Je sais bien qu'à mon âge il ne va pas me rattraper à la nage !

«Je sais, je sais»

Tu peux m' chambrer, t’es pas l' premier !

Comme on a ri avec Thierry !

Mes amis, mes amis, les silencieux, les haut-parleurs, les joueurs,

les tranquilles, les grands voyageurs immobiles, ceux qui ont tout vu,

ceux qui ont tout bu, et les beaux intellos qui sont tombés d' vélo

Mes amis, ceux que j’ai tant aimés et ceux qui m’ont blessée, infidèles mais

fidèles revenant d’un coup d’aile, ça n’existe pas?

Si, ça existe !

Et l’ami inconnu

Où est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu

La mémoire dévêtue

Et les marrants, et les méchants, souvent les mêmes, ceux qui font mal parce

qu’ils ont mal

Et vous mes artistes, mes amis, mes amis qui vivez

Ceux qui vivent toujours sur le qui-vive, toujours une angine qui reste,

une frangine qui part, et les gays, mes amis souvent si gais, souvent si

tristes

Nous, les artistes, «j'ai trop d' travail, j’ai pas d' travail»

Les beaux, les belles, les moins beaux, les moins que rien, les moins que

personne, ils naviguent à l’estime, en haut en bas de l’affiche, ils disent «J' m’en fiche, j' m’en fous»

Ils naviguent à la fatigue, plus un centime, le pire: sur un quai de gare,

plus un regard

La gueule de l’emploi sans emploi, ça n’existe pas?

Si ça existe !

Et l’ami inconnu

Où est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu

La mémoire dévêtue

Les copains, les copines, les petites sœurs, les grands frères et les autres

Quelquefois j’en ai marre.

Par exemple, de ceux qui en ont marre de moi

Mais je serais où?

Je serais qui?

Je serais comment sans vous?

Les perdus, les retrouvés, les fâchés, les réconciliés

Mes amis de toutes les couleurs, de toutes les douleurs, les grands cœurs et

les moqueurs

Ceux qui m’ont blessée et ceux que j’ai tant aimés, infidèles mais fidèles

revenant d’un coup d’aile

Avec Thierry, comme on a ri !

Ah bon, je te l’ai déjà dit?

Tu peux m' chambrer,

tu sais, t’es pas le premier, t’es pas l' dernier !

Et arrête de me dire «Quelle présence tu as !»

Parfois, je le sais,

quelle absence j’ai eue !

Ça n’existe pas?

Si, ça existe !

Et l’ami inconnu

Où est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu

La mémoire dévêtue

Олар маған барлық түстерді, барлық ауырсынуды берді

Олар мені жылағанда күлдіреді, өлгенде мені өлтіреді,

менің достарым, менің достарым

Ал жаңа туған нәресте, мүмкін?

Менің жасымда ол мені ұстау үшін жүзбейтінін білемін!

«Мен білемін мен білемін»

Сіз менімен араласа аласыз, сіз бірінші емессіз!

Біз Тьерримен қалай күлдік!

Менің достарым, достарым, дыбыс өшіргіштер, дауыс зорайтқыштар, ойыншылар,

тыныштар, қозғалыссыз ұлы саяхатшылар, бәрін көргендер,

мұның бәрін ішкендер де, велосипедінен құлап кеткен сұлулар да

Менің достарым, мен қатты жақсы көргендер мен мені ренжіткендер опасыз бірақ

адал қайтып қанат қағып, бұл жоқ па?

Иә, бар!

Және белгісіз дос

Ол қайда, не істеп жүр?

Ұмытылып, жалаңаш күйде

Жойылған естелік

Ал күлкілі, және жаман, көбінесе бірдей, себебі ренжітетіндер

олар ауырады

Ал сендер менің суретшілерім, менің достарым, менің өмір сүретін достарым

Әрқашан сергек өмір сүретіндер, әрқашан созылмалы стенокардиямен,

кететін әпке мен гейлер, менің достарым жиі гей, жиі солай

қайғылы

Біз, суретшілер, «Жұмысым көп, жұмысым жоқ»

Әдемі, әдемі, аз әдемі, жоқтан аз, аз

ешкім, олар құрметпен жүзеді, плакатта жоғары және төмен, олар «маған бәрібір, маған бәрібір» дейді

Олар шаршағанша жүзеді, плюс бір тиын, одан да нашар: станция платформасында,

тағы бір көзқарас

Жұмыссыз жұмыстың аузы, жоқ па?

Егер ол бар болса!

Және белгісіз дос

Ол қайда, не істеп жүр?

Ұмытылып, жалаңаш күйде

Жойылған естелік

Жігіттер, құрбылар, әпкелер, үлкен ағалар және т.б

Кейде жалықтым.

Мысалы, маған тойғандардың

Бірақ мен қайда болар едім?

Мен кім болар едім?

Сенсіз мен қалай болар едім?

Адасқандар, табылғандар, ашуланғандар, татуласқандар

Менің достарым барлық түсті, барлық ауырсыну, үлкен жүректер және

мазақ етушілер

Мені ренжіткендер мен қатты жақсы көретіндер, опасыз, бірақ адал

кері ұшу

Тьерримен біз қалай күлдік!

О, мен саған айттым ба?

Сіз мені отырғыза аласыз,

Білесің бе, сен бірінші емессің, сен соңғы емессің!

Маған «Сіздің қатысуыңыз қандай!» деп айтуды доғарыңыз.

Кейде білемін

менде қандай жоқтық болды!

Ол жоқ па?

Иә, бар!

Және белгісіз дос

Ол қайда, не істеп жүр?

Ұмытылып, жалаңаш күйде

Жойылған естелік