J'écris cette lettre - Line Renaud

Je ne sais par quoi commencer

Puisque rien n’est fini

J'écris cette lettre aux temps passés

Les jours heureux, les jours de pluie

Alors ma plume se déplace

En dessinant mes souvenirs

Il y en a tant, je manque de place

J'écris cette lettre à mes sourires

Je me revois, jeune et naïve

Au sommet de mon innocence

Beaucoup plus curieuse qu’attentive

À espérer de tous mes sens

À la recherche des mes passions

Des premières peines, des premières joies

À la rencontre des frissons

C’est une lettre à mes premières fois

J’ai emprunté tellement de routes

Celles qui ne mènent jamais nulle part

Celles qui ne font pas place aux doutes

J'écris cette lettre à mes départs

J’ai voyagé de toute mon âme

Prenant des forces à chaque détour

Pour rentrer avec plus de flammes

J'écris cette lettre à mes retours

Et puisque rien ne vaut les gens

J'écris cette lettre à mes rencontres

On n’est pas riche que d’argent, j’ai des amis

Je m’en rends compte

À tous ceux qui m’ont fait grandir

Tous ces regards épanouissants

Ceux qui sont là, et puis les autres

J'écris cette lettre à mes absents

Comment décrire cette tendresse

Que je ressens au fond de moi?

Comment partager cette chaleur

Qui me provoque tant d'émoi?

Car bien qu’il y eut des épreuves

Je déborde de reconnaissance

Même si parfois les soucis pleuvent

J'écris cette lettre à ma chance

Et si ma plume parlait d’avenir

Car il n’est pas l’heure de se taire

Je n’ai pas fini d’en finir

Pour moi, souvent, tout reste à faire

J'écris cette lettre à mon présent

J’ai les deux pieds sur mon chemin

Je regarde droit devant

J'écris cette lettre aux lendemains

Je sais comment finir cette lettre

Puisqu’elle ne fait que débuter

Je vais trouver d’autres histoires

D’autres espoirs à raconter

J'écris cette lettre à la vie

Comme un remerciement

J'écris cette lettre à mes envies

Comme un commencement

Мен неден бастарымды білмеймін

Өйткені ештеңе бітпеген

Мен бұл хатты өткен күндерге жазып отырмын

Бақытты күндер, жаңбырлы күндер

Сондықтан қаламым қозғалады

Менің естеліктерімді салу

Қаншама көп, менің орным таусылып барады

Мен бұл хатты күлкілеріме жазамын

Мен өзімді қайта көремін, жас және аңғал

Кінәсіздігімнің шыңында

Зейіндіден гөрі қызық

Бар сезіммен үміттенемін

Құмарлықтарымды іздеуде

Бірінші қайғы, бірінші қуаныш

Chills-пен танысыңыз

Бұл менің алғашқы рет жазған хатым

Мен қаншама жолды басып өттім

Ешқашан ешқайда апармайтындар

Күмәнге орын қалдырмайтындар

Мен бұл хатты кеткенде жазамын

Мен бар жаныммен саяхаттадым

Әр бұрылыста күш-қуат алу

Көбірек жалынмен оралу үшін

Мен бұл хатты қайтып келе жатқанда жазып отырмын

Өйткені адамдарға ештеңе жетпейді

Мен бұл хатты кездесулеріме жазып отырмын

Біз тек ақшаға бай емеспіз, менің достарым бар

түсінемін

Мені өсіргендердің барлығына

Барлығы қанағаттанарлық көріністер

Онда барлар, сосын басқалары

Мен бұл хатты келмегендерге жазып отырмын

Бұл нәзіктікті қалай сипаттауға болады

Мен ішімде не сезінемін?

Бұл жылуды қалай бөлісуге болады

Мені сонша толғандыратын кім?

Өйткені сынақтар болды

Мен ризашылыққа толы

Тіпті кейде уайымдап жаңбыр жауады

Мен бұл хатты бақытыма жазып отырмын

Қаламым болашақты айтса ше?

Өйткені үндемейтін уақыт емес

Мен біткен жоқпын

Мен үшін көбіне барлығын істеу керек

Мен бұл хатты сыйлығыма жазып отырмын

Менің екі аяғым келе жатыр

Мен алға қараймын

Мен бұл хатты ертеңгі күнге жазып отырмын

Мен бұл хатты қалай аяқтайтынымды білемін

Өйткені ол енді ғана бастады

Мен басқа әңгімелерді табамын

Басқа үміттер айту керек

Мен бұл хатты өмірге жазып отырмын

Рахмет ретінде

Мен бұл хатты өз қалауыма жазып отырмын

Бастау сияқты