При долине куст калины - Лидия Русланова

При долине куст калины,

Калинушки да он стоял.

Как на этом на кусточке

Соловушка распевал.

Как на этом на кусточке

Соловьюшка распевал.

Ты не пой, не пой, соловьюшка,

Ты не пой весной.

Ты не пой, не пой, соловьюшка,

Ты не пой весной.

Не давай тоски-печалюшки

Сердцу моему.

Не давай тоски-печалюшки

Сердцу моему.

Уж и так оно, ретивое,

Да истомилося во мне.

Уж и так ретиво сердце

Да истомилося во мне:

Доставалась моя любушка

Другому, а не мне.

Алқапта калина бұтасы,

Калинушки иә, ол тұрды.

Бұл бір бөліктегі сияқты

Бұлбұл ән салды.

Бұл бір бөліктегі сияқты

Бұлбұл ән салды.

Ән салма, ән салма, бұлбұл,

Көктемде ән айтпайсың.

Ән салма, ән салма, бұлбұл,

Көктемде ән айтпайсың.

Меланхолиялық қайғы бермеңіз

Менің жүрегіме.

Меланхолиялық қайғы бермеңіз

Менің жүрегіме.

Міне, құлшыныс,

Иә, менде шаршадым.

Және сондай жалынды жүрек

Иә, менде шаршадым:

Сүйіктім алдым

Маған емес, басқа біреуге.