Jeden Abend - Letzte Instanz

Jeden Abend, wenn der Tag schon sein Nachtgewand trägt

— dieses dunkle Blau, von Sternen durchsäht —

Steh ich am Fenster und sehe mich selbst

In dem Mantel des Magiers, voller Weisheit und Stolz

Hab Visionen geschenkt und Träume versteckt

Das Schicksal gelenkt und Ideen geweckt

Ich habe gelebt, habe erlebt, was Schwarz ist, was Weiß

Nun seh ich die Mitte, das Graue, den Kreis!

Jeden Abend, wenn die Sonne untergeht

Ein alter Mann am Fenster steht

Gedanken schweifen in die dunkle Nacht

Erinnerungen an Taten, die er einst vollbracht

Jeden Abend, wenn der Wind den Lärm weg geweht

Jeden Abend, wenn Stille und Rast eingekehrt

Dann träum ich am Fenster und fühle ihn

Den Atem der Nacht, der mich in Ruhe wiegt

Erinnere mich, wie ich einst mal war

So rastlos, wie der Wind am Tag

Jeden Abend, wenn die Sonne untergeht

Ein alter Mann am Fenster steht

Gedanken schweifen in die dunkle Nacht

Erinnerungen an Tage, die er einst verbracht …

Und er lacht

Jeden Abend, wenn die Sonne untergeht

Ein alter Mann am Fenster steht

Gedanken schweifen in die dunkle Nacht

Erinnerungen an Tage, die er einst verbracht

Dieser alte Mann wollte ich sein

Jeden Abend, wenn das Licht ausgeht

Ein alter Mann am Fenster steht

Die Jugend einst erblüht und nun verwelkt

So stehe ich am Fenster und sehe die Welt

Und jeden Abend bricht die Nacht herein

Und lächelnd schlafe ich am Fenster ein…

Күнде кешке түнгі киім киіп жатқанда

— бұл қою көк, жұлдыздары бар —

Мен терезеде тұрып, өзімді көремін

Ақылдылық пен мақтанышқа толы сиқыршының шапанында

Мен аян бердім, армандарды жасырдым

Тағдыр басшылыққа алып, идеялар оянды

Ненің қара, ненің ақ екенін өмір сүрдім, бастан кешірдім

Енді мен ортаны, сұрды, шеңберді көремін!

Әр кеш сайын күн батқанда

Терезеде қарт адам тұр

Ойлар қараңғы түнде адасып жатыр

Оның бір кездері атқарған істерінен естелік

Күнде кешке жел ұшып кеткенде шуды

Әр кеш сайын тыныштық пен тыныштық оралған кезде

Содан кейін мен терезеде армандаймын және оны сезінемін

Мені тыныштандыратын түннің тынысы

Бұрын қалай болғанымды еске түсірші

Күндізгі жел сияқты тынышсыз

Әр кеш сайын күн батқанда

Терезеде қарт адам тұр

Ойлар қараңғы түнде адасып жатыр

Оның бір кездері өткізген күндерінен естелік...

Және ол күледі

Әр кеш сайын күн батқанда

Терезеде қарт адам тұр

Ойлар қараңғы түнде адасып жатыр

Кезінде өткізген күндерінен естелік

Мен сол қарт болғым келді

Күнде кешке жарық сөнгенде

Терезеде қарт адам тұр

Жастық бір кездері гүлдеп, енді өшеді

Мен терезенің алдында тұрып, әлемді осылай көремін

Әр кеш сайын түн түседі

Мен күліп терезеде ұйықтап қалдым ...