Der Garten - Letzte Instanz, Aylin Aslım

Ein kurzer Blick aus dunklen Augen

Taucht in meine Seele ein

Erinnerung an den ersten Tag, doch

Trage ich mein Kreuz allein

Wir schlichen leise aus dem Garten

Das Licht hinunter, in die Nacht

Engel schrien und erschraken

Denn wir waren nackt

Warum sind wir nicht geblieben?

Wo ist unser Leben hin?

Ich seh es noch in deinen Augen

Und finde mich darin

Wir gingen fort auf vielen Wegen

Unsere Mauern hoch gebaut

Ein Tuch verdeckt und gibt uns

Eine zweite Haut

Nur ein tiefer Augenblick

Gibt deine Gedanken her

Hände reichen mir entgegen

Wollen mich zurück zum Garten führen

Warum sind wir nicht geblieben?

Wo ist unser Leben hin?

Ich seh es noch in deinen Augen

Und finde mich darin

Neredeydik bunca saman, nereye gider bu yollar

Umut var gözlerinde, Dönermiyiz o eski bahçeye

Zeige mir die alten Wege

Schließ die Augen zu

Bin in deine Hand gegeben

Führe mich

Vorbei an alten Cherubim

Zu dem einen Apfelbaum

Dort ziehen wir unsere Kleider aus

Und du legst dich in meinen Arm

Orda kalsaydık keşke, hayatlarımız nerde

Bakınca gözlerine, ben ordayim işte

Wo sind wir solang geblieben

Wo führt uns der Weg noch hin

Die Hoffnung bleibt in deinen Augen

Wir werden unseren Garten wiedersehen

Қараңғы көздерден жылдам қарау

Менің жаныма сүңгіңіз

Бірінші күнді еске түсіремін, иә

Мен крестімді жалғыз көтеремін

Біз үндемей бақшадан шықтық

Жарықты төмендетіңіз, түнге қарай

Періштелер айқайлап, қорқып кетті

Өйткені біз жалаңаш едік

Неге қалмадық?

Өміріміз қайда кетті?

Мен оны әлі күнге дейін сенің көздеріңнен көріп тұрмын

Мені одан табыңыз

Біз көп жолмен жүрдік

Қабырғамыз биік қаланған

Шүберек бізді жауып, береді

Екінші тері

Тек терең сәт

өз ойларыңызды беріңіздер

Қолдар маған созылады

Мені бақшаға қайтарғың келеді

Неге қалмадық?

Өміріміз қайда кетті?

Мен оны әлі күнге дейін сенің көздеріңнен көріп тұрмын

Мені одан табыңыз

Neredeydik bunca saman, nereye gider bu yollar

Umut var gözlerinde, Dönermiyiz oeski bahçeye

Маған ескі жолдарды көрсетіңіз

көзіңді жаб

Сенің қолыңа тапсырдым

Мені жетеле

Өткен ескі керубтер

Және алма ағашы

Онда біз киімдерімізді шешеміз

Ал сен менің құшағымда жатасың

Orda kalsaydık keşke, hayatlarımız nerde

Bakınca gözlerine, ben ordayim işte

Осыншама уақыт қайда қалдық

Жол бізді қайда апарады?

Көздеріңде үміт сақталады

Біз өз бақшамызды қайта көреміз