In meiner Erinnerung - Letzte Instanz

Stur sind sie wie gestern, heute, gerade eben

Und ich komm nicht dagegen an

Entwicklung, wie dumm, wie dumm

In meiner Erinnerung

Stand ich vor einer Wand da blieb ich stumm

In meiner Erinnerung weiß nicht warum

Und es fällt ein Regen

Und es fällt mir wieder ein

Was sein muss, muss nun mal so sein

In meiner Erinnerung

War früher alles anders reich und bunt

In meiner Erinnerung ein Glas fiel um

In meiner Erinnerung

War alles klug und gut um mich herum

In meiner Erinnerung war alles dumm

Und Regen fällt wie Vorhang

Und dann fällt's mir wieder ein

Was sein muss, muss nun mal so sein

When I believe that I don’t I don’t know

Everything’s welcome

And nothing not a thing is wrong

When I believe that I don’t I don’t know

What will become

What would’ve been gone an what would belong

When I could believe that I don’t I don’t know

If I only could would it be wrong

Oh really I don’t know

Олар кеше, бүгін, дәл қазір сияқты қыңыр

Ал мен қарсы емеспін

Даму, қандай ақымақ, қандай ақымақ

Менің жадымда

Қабырғаның алдында тұрсам, үндемедім

Менің жадымда неге екенін білмеймін

Ал жаңбыр жауады

Және ол маған оралады

Не болу керек, солай болуы керек

Менің жадымда

Бұрын бәрі бай және түрлі-түсті болатын

Есімде бір стақан құлады

Менің жадымда

Менің айналамда бәрі ақылды және жақсы болды

Менің есімде бәрі ақымақ болды

Ал жаңбыр пердедей жауады

Сосын есіме түсті

Не болу керек, солай болуы керек

Мен сенбеймін, мен білмеймін

Барлығы жақсы

Және ештеңе де дұрыс емес

Мен сенбеймін, мен білмеймін

Не болады

Не жоғалып, не тиесілі еді

Мен сенбеймін дегенге қашан сенетінмін, білмеймін

Қолымнан келсе бұл қате болар еді

О, шынымен де білмеймін