Стреляй - KREC

Годы как станции летят.

Жалко, не кольцевая

Не успеваем ни черта, видим лишь очертания

Мысли черпаем в классных кадрах, ищем новый ракурс

Ходим по краю.

Наше время поднимает планку

Мечта — тот факел, что во мраке отгоняет гарпий

Храни её как старый флаер в потайном кармане

Крики «Титаник тонет!»

— пофиг, я играю танго

Несколько клавиш не хватает — мир не идеален

Нота запала в душу сразу.

Доверяю знакам

Вижу их в тёмных подворотнях, в лужах на асфальте

В небрежных взглядах пешеходов.

Пишу машинально

Пометки на полях сражений в бортовом журнале

По небу журавлиной стаей проплывают шансы

Я укрываю, что осталось от лесных пожаров

Не обижаюсь, в этом жанре нету места слабым

Аллея славы или свалка, непрерывный спарринг

Кто опускает руки, тут же пропускает с правой

Время исправит что-то, брачо, но оставит шрамы

Не надышаться перед казнью — иду как на праздник

Те, кто вчера мне пели оды, обнажают шпаги

Прячась под масками, стреляй!

Давай покончим на этом

Снова мне кто-то добавил яд

В бокал с вином незаметно

Прячась под масками, стреляй!

Давай покончим на этом

Снова мне кто-то добавил яд

В бокал с вином незаметно

Поберегите слёзы, горсти земли, и те фразы

Что произносят, когда время приходит прощаться

Да, наше детство — это сплошь чердаки и подвалы

Сидим на трубах, греем руки холодным февральским

Мои пятнадцать яркой кляксой на сером паласе

В двадцать гоним по трассе, курим, не глядя не знаки

Тридцать — реальность давит, камни, суставы, усталость

Сорок уже не за горами, брат.

Скоро узнаем

Я завязал со многим, в том числе, верить прогнозам

Fuze — та заноза, от которой так ёрзают звёзды

Пофиг на возраст, если ты душой дерзкий подросток

Юный оболтус, что исчезнет под утро с обозом

Волны эмоций, осень, ноздри, вдыхаю свободу

Помню неплохо хоронивших меня и их хохот

В чёрных колодцах глухим эхом разносится голос

С магнитной плёнки, будто колокол целой эпохи

Прячась под масками, стреляй!

Давай покончим на этом

Снова мне кто-то добавил яд

В бокал с вином незаметно

Прячась под масками, стреляй!

Давай покончим на этом

Снова мне кто-то добавил яд

В бокал с вином незаметно

Жылдар станциялар сияқты ұшады.

Кешіріңіз, қоңырау емес

Бізде қарғыс атқыр нәрсеге уақыт жоқ, біз тек сызбаларды көреміз

Біз жаңа бұрыш іздей отырып, керемет кадрлардан ой саламыз

Біз шетімен жүреміз.

Біздің уақыт барды көтеруде

Арман - қараңғыда арфаларды қуып жіберетін шырақ

Құпия қалтада ескі флайер сияқты сақтаңыз

«Титаник батып бара жатыр!» деген айғайлар.

- бәрібір, мен танго ойнаймын

Бірнеше кілт жетіспейді - әлем мінсіз емес

Нота бірден жанға батады.

Мен белгілерге сенемін

Мен оларды қараңғы есіктерде, асфальттағы шалшықтарда көремін

Жаяу жүргіншілердің бейқам көзқарастарында.

Мен автоматты түрде жазамын

Журналдағы ұрыс алаңдары туралы жазбалар

Мүмкіндіктер тырналар тобындай аспанда қалықтайды

Мен орман өртінен қалғандарды паналаймын

Мен ренжімеймін, бұл жанрда әлсіздерге орын жоқ

Даңқ аллеясы немесе қоқыс, үздіксіз спарринг

Кім қолын түсірсе, бірден оң жақтан жіберіп алады

Уақыт бірдеңені түзетеді, брачо, бірақ тыртық қалдырады

Өлім алдында дем алмаңыз - мен мерекеде жүргендей барамын

Кеше маған ода айтып жүргендер қылыштарын суырып жатыр

Маскалардың артына жасырынып, ат!

Осымен бітейік

Біреу маған тағы да у қосты

Көзге көрінбейтін бір стақан шарапқа

Маскалардың артына жасырынып, ат!

Осымен бітейік

Біреу маған тағы да у қосты

Көзге көрінбейтін бір стақан шарапқа

Көз жасын, бір уыс жерді және сол тіркестерді сақтаңыз

Қоштасатын уақыт келгенде не дейді

Иә, біздің балалық шағымыз бәрі шатыр мен жертөле

Біз құбырларға отырамыз, суық ақпанмен қолымызды жылытамыз

Менің боз кілемдегі он бес жарқын дақ

Жиырмада тас жолдың бойымен келе жатырмыз, белгілерге қарамай темекі тартамыз

Отыз - шындық жаншып, тас, буын, шаршау

Қырық дегенге жақындап қалды, ағайын.

Жақында анықтаймыз

Мен көп нәрседен бас тарттым, соның ішінде болжамға сену

Фьюз - бұл жұлдыздарды дірілдететін сынық

Егер сіз жасөспірім болсаңыз, жасыңызға мән бермеңіз

Таң атпай конвоймен жоқ болатын жас тентек

Сезім толқыны, күз, танау, еркіндікпен тыныстаймын

Мені жерлегендер мен олардың күлкілері жақсы есімде

Қара құдықтарда күңгірт жаңғырықпен үн жаңғырық

Магниттік пленкадан, тұтас бір дәуірдің қоңырауы сияқты

Маскалардың артына жасырынып, ат!

Осымен бітейік

Біреу маған тағы да у қосты

Көзге көрінбейтін бір стақан шарапқа

Маскалардың артына жасырынып, ат!

Осымен бітейік

Біреу маған тағы да у қосты

Көзге көрінбейтін бір стақан шарапқа