My Silks And Fine Array - Julie Covington

My silks and fine array

My smiles and languish’d air

By love are driv’n away

And mournful lean despair

Brings me yew to deck my grave

Such end true lovers have

His face is fair as heaven

When springing buds unfold

O why to him was’t given

Whose heart is wintry cold wintry cold

Bring me an axe and spade

Bring me a winding sheet

When I my grave have made

Let winds and tempests beat

Then down down I lay cold cold as clay

True love doth pass away

Менің жібектерім және тамаша жиым

Менің күлімсіреп, әлсіреген ауам

Сүйіспеншілікпен қуылады

Ал мұңды арық үмітсіздік

Маған қабірім төсеу үшін юв әкелді

Нағыз ғашықтардың соңы осындай

Оның жүзі көктей жарық

Көктем бүршіктері ашылғанда

Неліктен оған берілмеді

Кімнің жүрегі қысты суық қысты суық

Маған балта                                                                                Маған                           |

Маған орама парақ                                                                                                     келіңіз

Мен қазарымды жасаған кезде

Жел мен дауыл соқсын

Сосын төменге саз  салқын  жатады

Шынайы махаббат өшеді