Une vie à la montre - Judith

Je marche sans trop savoir telle une horloge détraquée,

Je soulève les regards, j'évoque la perpétuitée,

Mon esprit comme focus d’un appareil photo bas de gamme,

J’sais pas de quoi demain sera fait, rien d’annoter dans mon programme,

Il y a peut-être du sable qui se déverse dans ma tête,

Vérifier bien docteur car je voudrais que sa s’arrête,

Un sablier à taille humaine,

ça expliquerait mon âme en peine,

J’accepterais tout les traitements.

Le temps que l’on prend,

Celui que l’on se laisse,

Le temps que l’on attend,

Et celui qui nous presse,

J’ai beau me raisonner je lui en veux encore,

Si il n’y avait pas ses heures qui sonne la mise à mort,

Si l’on perdait le fil censer régler nos vies,

Reviendrait-il quand même

Un jour après la nuit?

On se contraint pour vivre on croit que parce que l’on souffre, on mérite,

mais rien ne nous en empêche puisque cette culpabilité que l’on hérite,

Mon Dieu tu n’avais pas mieux comme cadeau de bienvenue?

J’te parle pas d’un fardeau, mais d’un gâteau bien entendu,

Profiter de l’instant tu parle d’une philosophie!

Carpe Diem, j’connais pas, je connais que la carpe farcie,

A chaques nouvelles respirations,

Il y a quelque chose qui ne tourne pas rond,

Même quand je dors docteur,

Je compte les moutons

Le temps que l’on prend,

Celui que l’on se laisse,

Le temps que l’on attend,

Et celui qui nous presse,

J’ai beau me raisonner,

Je lui en veux encore,

S’il n’y avais pas ses heures qui sonnent la mise à mort,

Si l’on perdait le fil censer régler nos vies,

Reviendrait-il quand même un jour après la nuit?

Je m’enfuie dans mes rêves et je le fais sentir,

Je sais bien que j’en crève de cette vie à la montre (cette vie à la montre),

(un, deux, trois, quatre)

Au temps qui nous prend, toi qui nous dépossède,

Toi qui t’en obsède,

Mais qui jamais ne ment,

J’ai beau me raisonner,

Oui je t’en veux encore,

Si il n’y avais pas ces heures qui sonnent

mise à mort,(encore)

Si l’on perdait le fil censer régler nos vies,

Reviendrait-il quand même un jour près la nuit?

Au temps qui nous prend … X3

Сынық сағаттай білмей жүремін,

Мен жоғары қараймын, мәңгілік туралы айтамын,

Менің ойым төмен деңгейлі камераның фокусы ретінде,

Мен ертең не болатынын білмеймін, менің бағдарламама түсініктеме беретін ештеңе жоқ,

Менің басыма құм құйылуы мүмкін,

Дәрігерді тексеріңіз, себебі мен мұны тоқтатқым келеді,

Адам өлшеміндегі құм сағат,

бұл менің жан азапты түсіндірер еді,

Кез келген емді қабылдайтын едім.

Біз алатын уақыт,

Біз өзімізге рұқсат берген,

Біз күткен уақыт,

Ал бізді кім шақырса,

Өзіммен қалай пікірлессем де, мен оған әлі де өкпелеймін,

Егер оның өліміне соқтырған сағаттары болмаса,

Егер біз өмірімізді реттейтін жіпті жоғалтсақ,

Ол әлі қайтер еді

Күн артынан түн?

Біз өзімізді өмір сүруге мәжбүрлейміз, өйткені біз азап шегетінімізге сенеміз,

бірақ бізге мұны істеуге ештеңе кедергі келтірмейді, өйткені біз мұра етіп алған бұл кінәміз,

Құдай-ау, сенің бұдан артық тосын сыйың бар емес пе еді?

Мен саған ауыртпалық туралы емес, әрине торт туралы айтып отырмын,

Философия туралы айтқан сәттен ләззат алыңыз!

Карп Дием, мен білмеймін, мен тек тұлыпты білемін,

Әрбір жаңа деммен,

Бірдеңе дұрыс емес,

Мен ұйықтасам да дәрігер,

Мен қойларды санаймын

Біз алатын уақыт,

Біз өзімізге рұқсат берген,

Біз күткен уақыт,

Ал бізді кім шақырса,

Өзіммен пікірлессем де,

Мен оны әлі де кінәлаймын,

Өлім қағыған оның сағаттары болмаса,

Егер біз өмірімізді реттейтін жіпті жоғалтсақ,

Ол әлі де күндіз-түні қайтатын ба?

Түсімде қашамын және оны сезіндім,

Мен бұл сағат өмірінен өлетінімді білемін (осы сағат өмірі),

(бір екі үш төрт)

Бізді алып кететін уақытта, бізді иеліктен айыратындар,

сен оған құмарсың,

Бірақ кім ешқашан өтірік айтпайды,

Өзіммен пікірлессем де,

Иә мен сені әлі қалаймын

Егер бұл ереуіл сағаттары болмаса

өлтіру (қайтадан)

Егер біз өмірімізді реттейтін жіпті жоғалтсақ,

Бір күні түнге жақын қайтып келер ме еді?

Бізді алатын уақытта... X3