Myrna Loy - Josh Ritter

Let me stay with you a while and tell old, old stories

Of your oft electric laughter and your charms

How you came out of Montana with a wolf pup at your heels

And a snow white rabbit huddled in your arms

In the darkness, in the darkness

In the darkness

Remember, hey, those Gold Rush days are the gold dust in the mud

From Main St. leading all the way to Alder

With sunset turned the color of a lover’s throated blush

And with moonrise, blazed some new and silver river

In the darkness, in the darkness

In the darkness

The minister was bloodless and the preachers were on fire

And mahātmās sang their love songs in nasturtiums

But if he, or they, or any of their masters called my name

I was in your holy temple and never heard them

In the darkness, in the darkness

In the darkness

Remember, hey, those Gold Rush days, some last chance ghost saloon

And you, and I, and all the miners watching

As shadows danced across a screen as quiet as the moon

Without sound if you’re resignifying all things

The whole town was alive that night as we floated down the street

Through fist fights, cowboy police, parlor women

And the light from the projector seemed to grow within your soul

Like an old bull-throated songbird in its prison

In the darkness, in the darkness

In the darkness

They’re tearing down the movies now, not a stone upon a stone

All dust is dust no matter how celestial

But I, who tasted hornet juice and honey on the rose

Would you survive for all their cold memorials?

Still every now and then sometimes when the night sky gets so bright

And no Bethlehem of stars could match its burning

I go out into the fields until I can feel you by my side

And my memory is a book of gold thrown open

And you rode a white horse, the queen of the harvest kissed your cheek

The boys all took one look and found that they could no longer speak

In the darkness, in the darkness

In the darkness

Маған біраз уақыт тұрып, ескі, ескі әңгімелер айтайын

Сіздің жиі күлкіңіз бен сүйкімділігіңіз туралы

Сіз өзіңіздің өкшеңіздегі қасқыр күшімен Монтанадан қалай шықтыңыз

Ақ ақ қоян сенің құшағыңа тығылды

Қараңғыда, қараңғыда

Қараңғыда

Есіңізде болсын, «Алтын аласапыран» күндер балшықтағы алтын шаң

Бас Сенттен Ольдерге дейін

Күннің батуымен ғашықтың өңі қызарып кетті

Айдың шығуымен жаңа және күміс өзен ағып жатты

Қараңғыда, қараңғыда

Қараңғыда

Министр қансыз болды, ал уағызшылар отқа оранды

Махатмалар болса, ғашықтық жырларын настурцияда шырқады

Бірақ егер ол немесе олар немесе олардың қожайындары менің атымды атаса

Мен сенің киелі ғибадатханасында болдым және оларды ешқашан естімедім

Қараңғыда, қараңғыда

Қараңғыда

Есіңізде болсын, эй, сол Gold Rush күндері, кейбір соңғы мүмкіндік елес салоны

Ал сен де, мен де, барлық кеншілер де қарап тұр

Көлеңкелер экранда ай сияқты тыныш билегендей

Барлығын қайта білдіретін болсаңыз, дыбыссыз

Сол түні біз көшеде жүзіп келе жатқанда, бүкіл қала тірі болды

Жұдырықтай төбелес, ковбой полициясы, салондағы әйелдер

Проектордың жарығы сенің жан дүниеңде өскендей болды

Түрмедегі кәрі өгіз құс сияқты

Қараңғыда, қараңғыда

Қараңғыда

Олар қазір тасты тасты емес, фильмдерді қиратуда

Қаншалықты аспандық болса да, барлық шаң шаң болып табылады

Бірақ мен, раушанның шырыны мен балдың дәмін татқанмын

Сіз олардың барлық суық ескерткіштері үшін аман қалар ма едіңіз?

Әлі де анда-санда кейде түнгі аспан тым жарқыраған кезде

Ешбір Бетлехем жұлдыздары оның жануына тең келе алмады

Мен сені жанымда сезінгенше далаға шығамын

Ал менің жадым – ашық тасталған алтын кітап

Ал сен ақ боз атқа міндің, егін патшайымы сенің бетінен сүйді

Балалардың барлығы бір қарап, енді сөйлей алмайтындарын көрді

Қараңғыда, қараңғыда

Қараңғыда