All Some Kind of Dream - Josh Ritter

I saw my brother in a stranger’s face

I saw my sister in a smile

My mother’s laughter in a far off place

My father’s footsteps in each mile

I thought I knew who my neighbor was

We didn’t need to be redeemed

Oh, what could I have been thinking of?

Was it all some kind of dream?

I saw my country in the hungry eyes

Of a million refugees

Between the rocks and the rising tide

As they were tossed across the sea

There was a time when we were them

Just as now they all are we

Was there an hour when we took them in?

Or was it all some kind of dream?

I saw the children in the holding pens

I saw the families ripped apart

And though I try I cannot begin

To know what it did inside their hearts

There was a time when we held them close

And weren’t so cruel, low, and mean

And we did good unto the least of those

Or was it all some kind of dream?

I saw justice with a tattered hem

I saw compassion on the run

But I saw dignity in spite of them

I prayed its day would finally come

There was a time when we chose our sides

And we refused to live between

We rose to fight for what we knew was right

Or was it all some kind of dream?

Last night I lay in my true love’s bed

And she lay there close beside

And we lay thinking ‘bout what lay ahead

And wondering if the sun would rise

For it seems that these are darker days

Than any others that we’ve seen

Oh, how we wished that we weren’t wide awake

And this was all some kind of dream

Oh, how we wished that we weren’t wide awake

And this was all some kind of dream

Мен бауырымды бейтаныс адамның бетінде көрдім

Мен әпкемді күлімсіреп көрдім

Алыс жерде анамның күлкісі

Әр мильде әкемнің ізі

Мен көршімнің кім екенін білемін деп ойладым

Бізге өтірілу қажет болмады

О, мен не ойлаған болар едім?

Мұның бәрі арман болды ма?

Мен елімді аш көзден көрдім

 миллион босқын

Тастар мен көтерілген толқынның арасында

Олар теңіздің арғы бетіне лақтырылған кезде

Бір кездері біз олар болдық

Дәл қазір олардың бәрі біз сияқты

Біз оларды қабылдағанда бір сағат болды ма?

Әлде бәрі бір арман болды ма?

Мен қалам ұстаған балаларды көрдім

Мен жанұялардың бөлініп кеткенін көрдім

Мен  тырыссам да бастай алмаймын

Бұл олардың жүректерінде не істегенін білу үшін

Біз оларды жақын ұстаған кезіміз болды

Олар соншалықты қатыгез, төмен және дөрекі емес еді

Біз олардың ең азына жақсылық жасадық

Әлде бәрі бір арман болды ма?

Мен                                                                      

Мен қашып бара жатқанда жанашырлықты көрдім

Бірақ мен оларға қарамастан қадір-қасиетті көрдім

Мен оның күні келетінін дұға еттім

Біз өз тарапымызды таңдаған кезіміз болды

Біз арасында өмір сүруден бас тарттық

Біз дұрыс деп білген нәрсе үшін күресуге кірістік

Әлде бәрі бір арман болды ма?

Кеше түнде мен шынайы махаббатымның төсегінде жаттым

Ал ол жақын жерде жатты

Біз алдымызда не күтіп тұрғанын ойлайтынбыз

Және күн шығады ма деген ой

Өйткені бұлар қараңғы күндер сияқты

Біз көрген кез келген басқаларға қарағанда

О, біз ояу болмағанымызды қалайтынбыз

Мұның бәрі арман болды

О, біз ояу болмағанымызды қалайтынбыз

Мұның бәрі арман болды