Pendant que les champs brûlent - Jorane

Des arbres se penchent :

C'est plus fort, plus fort que tout.

Accrochee aux branches,

L'air me semble encore trop doux.

Dans l'herbe ecrasee, a compter mes regrets.

Allumette craquee et tout part en fumee.

Pendant que les champs brulent

J'attends que mes larmes viennent,

Et quand la plaine ondule

Que jamais rien ne m'atteigne...

Ce soir-la on s'est embrasses sans se parler.

Autour de nous, le monde aurait pu s'ecrouler.

Les yeux cernes, des poussieres dans les cheveux.

Au long de mes jambes, la caresse du feu.

Pendant que les champs brulent

J'attends que mes larmes viennent,

Et quand la plaine ondule

Que jamais rien ne m'atteigne...

Ағаштар еңкейеді:

Ол бәрінен де күшті, күшті.

бұтақтарда ілулі,

Маған ауа әлі де тәтті болып көрінеді.

Өкінішімді санап жаншылған шөпте.

Сіріңке жарылып, бәрі түтінге оранды.

Егістіктер өртеніп жатқанда

Көз жасымды күтемін,

Ал жазық толқынды кезде

Маған ештеңе жетпесін...

Сол күні кешке біз сөйлеспей сүйістік.

Айналамызда дүние құлап кетуі мүмкін еді.

Көздегі қара шеңберлер, шаштағы шаң.

Аяғымның бойында, оттың сипауы.

Егістіктер өртеніп жатқанда

Көз жасымды күтемін,

Ал жазық толқынды кезде

Маған ештеңе жетпесін...