Kosketusta vailla vapiseva mies - Johanna Kurkela

Sinä olet tuulessa hioutunut mies

Luoto jota laineet alati lyö

Sinä olet taivaalla palelevan Otavan valo

Jota kaupungin säihke syö

Sinä olet poika kun pulpetin puu

Kannen alla viiltoja lapsuuden

Sinä olet roudassa rapiseva lähiön talo

Kanaverkkoa kellareiden

Sinun ihosi on totinen peitto

Jota vasten aika hankautuu

Vie sydämeesi kivinen tie

Isiesi lailla

Olet kosketusta vailla vapiseva mies

Sinussa on ontuva rintamamies

Isoisän viivaksi vaiennut suu

Ja se sirpale sielussa hankailee

Kuin peritty hiljaisuus

Sinä olet poika ja kadonnut tie

Avainnauhan alla sun sydämes lyö

Sinä olet taivaalla palelevan otavan valo

Hankia pakkasyön

Sinun ihosi on totinen peitto

Jota vasten aika hankautuu

Sie sydämeesi kivinen tie

Isiesi lailla

Olet kosketusta vailla vapiseva mies

Sinun ihosi on totinen peitto

Jota vasten aika hankautuu

Vie sydämeesi kivinen

Isiesi lailla olet kosketusta vailla vapiseva mies

Kosketusta vailla vapiseva mies

Сіз желге жылтыратылған адамсыз

Толқындар әрқашан соқтығысатын несие

Аспанда тоңған Отаваның нұрысың

Қаланың жарқырауы жейді

Ағашты үстелге қойғанда сен баласың

Балалық шақтағы жабынның астында

Сіз қала маңындағы аязды үйсіз

Жертөлелердегі құбырлар

Сіздің теріңіз нағыз көрпе

Қай уақытқа қарсы

Жүрегіңізге тас жолды алыңыз

Әкелерің сияқты

Сен дірілдеген адамсың

Сізде ақсақ фронтмен бар

Атасының аузы тынды

Ал жан дүниесіндегі әлгі үзінді ысқылайды

Тұқым қуалайтын тыныштық сияқты

Сіз ұлсыз және адасқан жолсыз

Салпыншақ астында күн жүрегіңді соғады

Аспанда тоңған Отаваның нұрысың

Аязды түн алыңыз

Сіздің теріңіз нағыз көрпе

Қай уақытқа қарсы

Жүрегіңе апаратын тас жол

Әкелерің сияқты

Сен дірілдеген адамсың

Сіздің теріңіз нағыз көрпе

Қай уақытқа қарсы

Тасты жүрегіңізге алыңыз

Әкелеріңдей дірілдеп, қолы тимеген адамсыңдар

Қол тигізбестен дірілдеп тұрған адам