Salaisuuksia - Johanna Kurkela

Muistatko sen lapsuuden kesän, kun aamut tuoksuivat hunajalle

Kun jalat kastuivat ruohikossa, eikä mikään ollut hetkeä tärkeämpää

Minä muistan myös sateenkaaren, pellon yllä luona kivipaaden

Soutuveneen uponneena kaislikossa ja niityn joka usvaan häviää

Sinä olit se poika jolla oli nokiset kädet täynnä mansikoita

Eväskorissa kissanpentuja, matkalla kanssasi omenavarkaisiin

Minä olin se tyttö jolla oli kukkaleninki ja aarrekartta

Huppari ja kourallinen simpukoita ja salaisuuksia päästä varpaisiin

Ne jäljelle jää

Kun kaikki häviää

Ne jäljelle jää

Kaipaatko koskaan takaisin

Piilopaikkaan sinne vilja-aittaan

Sydänyönä alle tähtitaivaan

Niittyvillalla sijattuun vuoteeseen

Sieltä etsin sua uudestaan

Matkalla muistojen valtakuntaan

Missä maailma on ajankultaa

Sinne merenrantaan mä rakennan linnakkeen

Mihin salaisuudet kuuluvat nyt

Minkä aarteen olet sittemmin löytänyt

Vieläkö oot se, jos kipinä saa

Sijan syttyä ja tulena palaa

Таңертең бал иісі аңқыған балалық шақтың жазы есіңде ме

Менің аяғым шөпте суланған кезде, бір сәттен маңызды ештеңе болмады

Кемпірқосақ, өріс үстіндегі жартас есімде

Есікті қайық қамысқа батып, тұмандағы шалғын ғайып болады

Сіз құлпынайға толы қолдары күйеген бала едіңіз

Пикник себетіндегі котята, сізбен бірге алма ұрыларына баратын жолда

Мен гүлді көйлегі мен қазына картасы бар қыз едім

Капушка және бір уыс теңіз раковиналары мен басынан аяғына дейін құпиялар

Олар қалады

Бәрі жоғалған кезде

Олар қалады

Қайта сағынасың ба

Онда астық қоймасында жасырын

Жұлдызды аспан астындағы жүрек түні

Шалғынды вилладағы төсекке

Міне, мен қайтадан Суаны іздеймін

Естеліктер патшалығына барар жолда

Әлемнің қай жерінде уақыт алтыны бар

Онда мен теңіз жағасында қамал салып жатырмын

Құпиялар қазір қайда жатыр

Содан бері қандай қазына таптыңыз

Егер сізде ұшқын пайда болса, сізде әлі бар ма

Орын өртеніп, от жағылады