The Practice of Love - Jenny Hval, Laura Jean, Vivian Wang

[Vivian Wang &

Lasse Marhaug

Ok.

Page 2?

Yeah.

As I inhale, as I inhale, as I inhale and feel my lungs fill up with

black breath to exhale, what comes out is: I wanted to write to you about love.

I hate «love» in my own language.

It contains the entire word «honesty»

inside it, which makes it sound religious, protestant, hierarchic, purified.

The word «love» comes in the way of love, and makes me want to say sorry.

I say sorry with black breath, black letters staining the air around me,

the walls of the house, the bed, the desk.

Maybe «sorry» is the closest I ever

got to expressing love.

In my bed, honesty is lying on top of love,

sucking the blood out of it, occupying it.

What’s left is a little corpse.

I hope I don’t laugh when I read this.

Remember when I started saying «of corpse»?

Hahaha!

Every time I wanted to agree on something…

This is so funny.

Remember when I started saying «of corpse» every time I

wanted to agree on something?

I was inserting a little slice of death with my

agreement.

Whether it was coming out of my parents, coming out with my parents

for a boat trip, or agreeing that a boy was cute.

Corpse will definitely be

sitting inside the world for love.

Is that how you pronounce it?

'Cause I’ve heard so many pronounce… Um-umbilical?

This is very visual,

I have a thousand placentas, they are all burnt, language doesn’t fit,

community, affinity, togetherness, the words don’t work, or they are blackened,

of corpse.

So, what about you and I?

For you, I feel a closeness that I can

only explain as love, the unknown, the black hole.

I was going to say «chaos»,

but I say «the unknown» because I don’t know where uncommon ideas and thoughts

come from.

Because I don’t know where are common ideas?

Do you have to say

common?

Um, is it ok to say, «But I say that wrong because I don’t know where

ideas and thoughts come from»?

Yeah

[Jenny Hval &

Laura Jean Englert

Someone who thinks that she’s made, 'cause she’s the most, like,

blasphemous being by some, like, just having, taking different choices in life.

Like, you know, like all the sacrifices you make as like difference,

and the mother and the daughter, the person that chooses where you begin in

life, and then there is something… maybe you, when you’re older,

you get to this point where you, um, realise that maybe we’re just like all

the others, and it really didn’t matter whether you were different.

So, I thought I was different, it’s something.

It’s like a, it’s like a

teenager would say, like, «I thought I was different but I’m just like the

others»

Yeah, but, uh, a teenager always believes secretly that they are different, um,

and…

Mm, they do, yeah, so, it’s like, everyone always thought they were different,

but as you get older…

Yes.

I’m still hanging onto that a little bit, but, I, I’ve just done some

writing about, um, this stuff, um, for a book about abortion, and, um…

what, one thing that I kind of felt, um, becoming someone who’s in their late

30s that doesn’t have a child, it’s like, I have to accept that I’m part of

this human ecosystem, um, but I’m not the princess and I’m not the main

character?

Because I feel like maybe the main characters are the people that

have kids because they literally keep the virus going.

But, um, I’m like,

I thought, maybe I’m the talking tree, or, like, maybe I’m the witch,

or maybe I’m, I’m the, I’m a, a supporting character, and that’s a hard thing

for my ego to take, 'cause I wanna be the star of the human story, but I’m not.

I’m like a, I’m the, I’m someone that is in the background in regards to

survival 'cause I’m not directly supporting survival, I’m just, I’m supporting

it in a very abstract way, and possibly not supporting it

Possibly not supporting it, antagonist?

I’m, I could be an antagonist but antagonists are imperative for a virus to

survive because it makes it stronger

Yeah

[Вивиан Ванг және

Лассе Мархауг

Жарайды ма.

2-бет?

Иә.

Мен деммен жүргенімде, мен дем аламын, өйткені мен өзіммен бірге демалып, сеземін

дем шығару үшін қара тыныс, не шығады: мен саған махаббат туралы жазғым келді.

Мен өз тілімдегі «махаббатты» жек көремін.

Онда «адалдық» сөзі бар

оның ішінде діни, протестанттық, иерархиялық, тазартылған болып көрінеді.

«Махаббат» сөзі сүйіспеншілік жолында келеді және мені кешіргім келеді.

Өкінемін деймін қара деммен, қара әріптермен айналамдағы ауаны ластап,

үйдің қабырғалары, төсек, үстел.

Мүмкін, «кешіріңіз» - мен ең жақын

махаббатты білдіруге тура келді.

Менің төсегімде адалдық махаббат үстінде,

оның қанын сорып алу, басып алу.

Кішкентай мәйіт қалды.

Мен бұны оқығанда күлмейді деп үміттенемін.

«Мәйіт туралы» айта бастаған кезім есіңізде ме?

Хахаха!

Әр жолы мен бір нәрсе туралы келіскім келді ...

Бұл өте  күлкілі 

Мен әр кезде «мәйіт туралы» айта бастаған кезімді есте сақта

бір нәрсеге келіскіңіз келді ме?

Мен өлімнің азғантай бөлігін өзіммен бірге енгіздім

келісім.

Ата-анамнан шықты ма, ата-анаммен бірге шықты ма

қайықпен саяхаттауға немесе баланың сүйкімді екеніне келісу.

Мәйіт міндетті түрде болады

махаббат үшін әлемде отыру.

Сіз бұлай айтасыз ба?

'Себебі мен көп сөзді естідім... Um-umbilical?

Бұл өте көрнекі,

Менде мың плацента бар, олардың бәрі күйіп кеткен, тілі жарамайды,

қауымдастық, жақындық, бірлік, сөздер жұмыс істемейді немесе олар қара түсті,

мәйіттің .

Сонымен, сіз және мен ше?

Сізге                                        

тек махаббат, белгісіз, қара құрдым ретінде түсіндіріңіз.

Мен «хаос» деп айтқым келді,

Бірақ мен «белгісіз» деймін, өйткені мен қай жерде сирек кездесетін идеялар мен ойларды білмеймін

келген.

Жалпы идеялардың қайда екенін білмегендіктен бе?

 айту керек пе

жалпы?

"Бірақ мен бұл қате айтамын, себебі мен қайда екенін білмеймін" деп айту дұрыс па?

идеялар мен ойлар туындайды»?

Иә

[Дженни Хваль және

Лаура Жан Энглерт

Оны жасадым деп ойлайтын адам, өйткені ол ең

біреудің                                             .

Білесіз бе, сіз жасаған барлық құрбандықтар сияқты,

және ана мен қызы, сіз қай жерден бастайтыныңызды таңдайтын адам

өмір, содан кейін бір нәрсе бар ... сіз үлкен болсаңыз,

Сіз осы жерге барасыз, сіз, UM, мүмкін, біз бәріміз сияқты екенімізді түсінесіз

басқалары, және сіздің басқа болғаныңыз маңызды емес.

Сонымен, мен өзгеше деп ойладым, бұл бір нәрсе.

Бұл а сияқты, бұл а сияқты

Жасөспірім: «Мен өзімді басқаша деп ойладым, бірақ мен дәл сол сияқтымын

басқалар»

Иә, бірақ, жасөспірім әрқашан олардың әртүрлі екеніне жасырын сенеді, мм,

және…

Мм, олар жасайды, иә, солай, бәрі әрқашан өздерін әртүрлі деп ойлайтын,

бірақ қартайған сайын…

Иә.

Мен бұған әлі де аздап көңіл бөлемін, бірақ мен біразын жасадым

Бұл туралы жазу, мм, аборт туралы кітап үшін және, мм...

Не, мен бір нәрсені сезіндім, иә, кешігіп жүрген адамға айналдым

Баласы жоқ 30 жаста мен өзімнің бір бөлігі екенімді мойындауым керек сияқты

бұл адамның экожүйесі, иә, бірақ мен ханшайым емеспін және мен басты емеспін

кейіпкер?

Өйткені басты кейіпкерлер сол адамдар шығар деп ойлаймын

балалары бар, өйткені олар вирусты сақтайды.

Бірақ, мен сияқтымын,

Мүмкін мен сөйлейтін ағаш шығармын немесе, мүмкін мен бақсымын деп ойладым.

немесе мүмкін мен, мен      екінші кейіпкермін және бұл  қиын                                                                                                

Мен адам тарихының жұлдызы болғым       болғым     болғым                                                                                                                                   үшін    үшін       |

Мен сияқтымын, мен сияқтымын

аман қалу, өйткені мен тірі қалуды тікелей қолдамаймын, мен жай ғана, мен қолдаймын

  өте                                            және мүмкін, оны  қолдамайды

Оны қолдамайтын шығар, антагонист?

Мен, мен антагонист бола аламын, бірақ антагонистер вирус үшін өте маңызды

аман болыңыз, себебі ол оны күштірек етеді

Иә