Он не твой - Игорь Саруханов

Если редко он тебе звонит

О любви уже не говорит, молчит

Может быть, он хочет простоты

И ему не надо жечь мосты, а ты.

Не догадываясь ни о чем

Вдруг всю правду узнаешь о нем, обо всем

Чуть дыша, к нему ты подойдешь

И в его глазах ты все прочтешь, поймешь.

Припев:

Он не твой, он чужой

Отпусти и прости

Он не твой, он чужой

Полюби и уйди.

Если он признался в нелюбви

Что связало душу — разорви, порви

Ты уже готова умереть

В зеркало не хочется смотреть, реветь.

И глаза на людях опускать

Ты устала.

Время убежать, закричать

Все чужими стали, врут в лицо:

«Ведь он же подарил тебе кольцо!».

В конце концов!

Припев.

Егер ол сізге сирек қоңырау шалса

Ол енді махаббат туралы айтпайды, үндемейді

Мүмкін ол қарапайымдылықты қалайтын шығар

Оған көпірлерді жағудың қажеті жоқ, бірақ сіз.

Ештеңені болжамай

Кенеттен сіз ол туралы барлық шындықты білесіз

Кішкене дем ал, сен оған жақындайсың

Ал оның көзінен бәрін оқисың, түсінесің.

Хор:

Ол сенікі емес, жат адам

Жібер және кешір

Ол сенікі емес, жат адам

Сүйіңіз және кетіңіз.

Егер ол ұнатпайтынын мойындаса

Жанды не байлады – жырт, жырт

Сіз өлуге дайынсыз

Айнаға қарағым келмейді, айқай.

Және адамдарға көзіңізді түсіріңіз

Сен шаршадың.

Қашатын, айқайлайтын уақыт

Жұрттың бәрі бөтен болып кетті, бетпе-бет:

— Әйтеуір, ол саған сақина берді!

Ақырында!

Хор.