Весь мир - любовь - Игорь Крутой

Весь мир любви к ногам твоим кладу,

В земное счастье веря и не веря,

Дождём признаний в руки упаду

С журчащей страстью музыки апреля.

Судьбы не исправима колея,

Ошибкам уготованы зигзаги,

Легли в забвенье тропы бытия,

Ведущие в тернистые овраги.

У берега надежд взывает плеск

Унять озноб от выстраданных истин

И не таить в глазах студеный блеск

И горестью пронизанные мысли.

Простишь ли ты?.. А я судьбу прощу,

За боль и грусть корить её не стану.

Теплом объятий чувства воскрешу,

Чтоб расцвели букетом несказанным.

Окно струит на пряди лунный свет,

На те, что мне так дороги и любы.

Забытый нами поцелуйный цвет

Окрасил снова высохшие губы.

Смотри, какая виснет акварель

Над нашей речкой, словно обожженной,

Где всходит вновь на синюю постель

Заря с небес красою обнаженной!

Еще вчера весна ломала лёд,

А завтра журавли споют устало

О том, как нам все ночи напролёт

Друг друга в этой жизни не хватало.

(Юрий Ишков)

Мен бүкіл махаббат әлемін аяғыңа қойдым,

Жердегі бақытқа сену және сенбеу,

Мен мойындау жаңбырының қолына түсемін

Сәуір әуенінің күңгірт құштарлығымен.

Тағдыр түзелмейтін қиянат,

Қателер зигзагтарға арналған

Олар болмыстың жолын ұмытып жатты,

Тікенді сайларға апарады.

Үміт жағасында жаңбыр шақырады

Қиындықпен жеңген шындықтардан салқынқандылықты тыныштандырыңыз

Және мұздай жарқыраудың көзіне жасырмаңыз

Және қайғыға толы ойлар.

Кешіресің бе?.. Ал мен тағдырды кешіремін,

Мен оны азап пен қайғы үшін сөкпеймін.

Сезім құшағындағы жылумен қайта тірілемін,

Түсінбейтін гүл шоғымен гүлдену үшін.

Терезе ай нұрында ағып жатыр,

Мен үшін қымбат және қымбат жандарға.

Бізге ұмытылған сүйіспеншілік түсі

Құрғақ еріндер қайтадан боялған.

Акварельдің қалай ілінетінін қараңыз

Біздің өзеннің үстінде, өртеніп кеткендей,

Қайда ол көк төсекке қайта көтеріледі

Жалаңаш сұлулықпен аспаннан таң!

Кеше көктем мұзды жарып жіберді

Ал ертең тырналар шаршап ән салады

Біз түні бойы қалай жүргеніміз туралы

Бұл өмірде бір-бірімізді сағындық.

(Юрий Ишков)