Revoir Un Printemps - IAM, Bruno Coulais

Comme quoi la vie finalement nous a tous embarqués

J’en place une pour les bouts de choux, fraîchement débarqués

A croire que jusqu'à présent, en hiver on vivait

Vu qu’c’est le printemps, à chaque fois que leur sourire apparait

Je revois le mien en extase, au premier jouet téléguidé

Déguisé en cosmonaute, souhait presque réalisé, instant sacralisé

Trésor de mon cœur jamais épuisé, pour mon âme apaisante alizée

Revoir le rayon d’lumière, transpercer les nuages, après la pluie

La chaleur étouffante assécher la tuile

Revoir encore une fois, l’croissant lunaire embraser la nuit

Embrasser mes anges, quand l’soleil s’noie d’faire du sommeil une terre vierge

Converser dehors sous les cierges

Revoir son sourire au lever quand j'émerge

Sur au-delà des turpitudes, des dures habitudes de l’hiver

Peut être mon enveloppe de môme, abrite un coeur d’Gulliver

Revoir les trésors naturels de l’univers, douce ballerine

L’hirondelle fonde son nid dans mes songes, sublime galerie

A ciel ouvert, les djouns rampent à couvert, nous à l’air libre

Mais les pierres horribles, cachent souvent des gemmes superbes

Sous le couvercle Revoir la terre s’ouvrir, dévoiler la mer

Solitaire dans la chambre, sous la lumière qu’les volets lacèrent

Impatient de l’attendre, c’printemps en décembre

En laissant ces mots dans les cendres

De ces années amères

Comme quoi la vie finalement nous a tous embarqués

J’en place une pour les bouts de choux, fraîchement débarqués

A croire que jusqu'à présent, en hiver on vivait

Vu qu’c’est le printemps, à chaque fois que leur sourire apparait

Je revois le mien en extase, au premier jouet téléguidé

Déguisé en cosmonaute, souhait presque réalisé, instant sacralisé

Trésor de mon cœur jamais épuisé, pour mon âme apaisante alizée

La patience est un arbre, dont la racine est amère et l’fruit doux

J’aimerais revoir mes premiers pas, mes premiers rendez-vous

Quand j’pensais qu’la vie pouvait rien nous offrir, à part des sous

Maintenant j’sais qu'ça s’résume pas à ça, et qu’c’est un tout

L’tout est d’savoir, voir, penser, avancer, foncer

On sait qu’le temps, dans c’monde n’est pas notre allié

J’aimerais revoir, l’instant unique, qu’a fait d’moi un père un homme, un mari

On m’aurait dit ça avant, j’aurais pas t’nu l’pari

Normal dans mon coeur, y avait la tempête, les pression et l’orage

Et pas beaucoup d’monde qui pouvait supporter cette rage

J’aimerais revoir, ces pages, où on apprenait la vie sans dérapage

L’partage d’l'évolution, à qui j’rends hommage

Loin des typhons, j’aimerais revoir, l’premier sourire, d’mon fiston, mon coeur

D’puis c’jour là, j’me sens fier, c’beau gosse c’est ma grandeur

Un printemps éternel, une source intarissable, plein d’couleurs

C’est l’jardin d’Eden, qui m’protège d’mes douleurs

Revoir l'époque où y avait qu’des pelés sur le goudron s’arrachant

Autant de printemps répondant à l’appel d’un air innocent

Moins pressé d’aller à l'école pour les cours que pour les potes

S’y trouvant revoir les parties de bille sous le préau se faisant avec

acharnement

Tendre moment jalousement gardé comme tous

Avènement d’une jeune pousse

Que l’on couvre d’amour

Pour que rien ne salisse

Mille fleurs jaillissent

Dès que son sourire m'éclabousse ça m'électrise

Cette racine va devenir chêne massif sève de métisse

Annonçant le renouveau le retour de mes printemps

A travers les siens et construire les siens pour que un jour

Il puisse les revivre à son tour

Comme volant à mon secours ces graines fleurissent

Dans ma tête quand la grisaille

Persiste mur d’images refoulant mes tempêtes

(Voir un printemps superbe à nouveau fleurir)

Comme quoi la vie finalement nous a tous embarqués

J’en place une pour les bouts de choux, fraîchement débarqués

A croire que jusqu'à présent, en hiver on vivait

Vu qu’c’est le printemps, à chaque fois que leur sourire apparait

Je revois le mien en extase, au premier jouet téléguidé

Déguisé en cosmonaute, souhait presque réalisé, instant sacralisé

Trésor de mon cœur jamais épuisé, pour mon âme apaisante alizée

Өмір бәрімізді қалай алып кетті

Мен жаңадан қонған қырыққабаттың бір бөлігін қоямын

Осы уақытқа дейін қыста өмір сүрдік

Өйткені көктем мезгілі, олар күлген сайын

Мен өзімді қайтадан экстазда көрдім, бірінші қашықтан басқару ойыншығында

Ғарышкер кейпіне енген, орындалған тілегі, қасиетті сәт

Ешқашан таусылмас жүрегімнің қазынасы, Менің тыныштандыратын пассаттық жаным үшін

Жарық сәулесін қайта қараңыз, бұлттарды тесіңіз, жаңбырдан кейін

Ыстық жылу тақтайшаны құрғатады

Қараңызшы, жарты ай түнді отқа бөледі

Періштелерімді сүйіңдер, тың жерді ұйықтату үшін күн батып бара жатқанда

Сыртта, шамның астында сөйлесіңіз

Мен шыққан кезде оның күлкісін қайта көру үшін

Қиындықтардың, қыстың ауыр әдеттерінен тыс

Бұл менің баламның конверті болуы мүмкін, ол Гулливердің жүрегін сақтайды

Ғаламның табиғи қазынасына шолу жасаңыз, тәтті балерина

Қарлығаш өз ұясын арманда тапты, асқақ галерея

Ашық жерде джундар жамылғымен жорғалайды, біз ашық жерде

Бірақ қорқынышты тастар көбінесе керемет асыл тастарды жасырады

Қақпақ астында Құрлықтың қайта ашылғанын көріп, теңізді ашып

Жалғыз бөлмеде, жалюзи жарылған жарық астында

Шыдауға болмайды, желтоқсанның көктемі

Бұл сөздерді күлге қалдыру

Сол азапты жылдардан

Өмір бәрімізді қалай алып кетті

Мен жаңадан қонған қырыққабаттың бір бөлігін қоямын

Осы уақытқа дейін қыста өмір сүрдік

Өйткені көктем мезгілі, олар күлген сайын

Мен өзімді қайтадан экстазда көрдім, бірінші қашықтан басқару ойыншығында

Ғарышкер кейпіне енген, орындалған тілегі, қасиетті сәт

Ешқашан таусылмас жүрегімнің қазынасы, Менің тыныштандыратын пассаттық жаным үшін

Сабыр - тамыры ащы, жемісі тәтті ағаш

Алғашқы қадамдарымды, алғашқы кездесулерімді көргім келеді

Өмір бізге ақшадан басқа ештеңе ұсына алмайды деп ойлаған кезде

Енді мен оның одан да көп екенін және бұл тұтас екенін білемін

Мұның бәрі білу, көру, ойлау, алға ұмтылу, соған ұмтылу

Біз бұл дүниеде уақыттың біздің одақтасымыз емес екенін білеміз

Мені әке, ер, жар еткен қайталанбас сәтті көргім келеді

Олар маған бұрын, мен бәс тігуге бармайтын едім деп айтатын еді

Менің жүрегімде дауыл, қысым және дауыл болды

Ал бұл ашуға шыдайтындар көп емес

Қайтадан көргім келеді, біз тайғақсыз өмірді үйренген осы беттерді

Мен құрмет көрсететін эволюцияны бөлісу

Тайфундардан алыс, қайта көргім келеді, ұлымның алғашқы күлкісі, жүрегім

Сол күннен бастап мен мақтанамын, бұл әдемі бала менің ұлылығым

Мәңгілік бұлақ, сарқылмас бұлақ, бояуға толы

Бұл мені азаптан қорғайтын Жәннат бағы

Шайырда тек терілер ғана жыртылатын күндерді қайталаңыз

Қоңырауға бейкүнә ауамен жауап беретін қанша бұлақ

Сабаққа достардан гөрі мектепке баруға асығыс

Жабық ойын алаңының астындағы доптың бөліктерін қарау үшін сонда болу

тынымсыздық

Нәзік сәт бәрі сияқты қызғанышпен қорғалған

Жас өркеннің пайда болуы

Біз махаббатпен жабамыз

Ештеңе ластанбауы үшін

Мың гүл шығады

Оның күлкісі маған шашыраған кезде, ол мені электрлендіреді

Бұл тамыр еменнің қатты шырынына айналады

Бұлақтарымның қайтарылуын жаңарту туралы хабарлау

Өзі арқылы және бір күні өзінше құру

Ол оларды кезекпен қайта тірілте алады

Мені құтқаруға ұшып бара жатқандай, бұл тұқымдар гүлдейді

Менің басымда сұр кезде

Менің дауылымды басатын суреттердің қабырғасы сақталады

(Әдемі көктемгі гүлді қайтадан қараңыз)

Өмір бәрімізді қалай алып кетті

Мен жаңадан қонған қырыққабаттың бір бөлігін қоямын

Осы уақытқа дейін қыста өмір сүрдік

Өйткені көктем мезгілі, олар күлген сайын

Мен өзімді қайтадан экстазда көрдім, бірінші қашықтан басқару ойыншығында

Ғарышкер кейпіне енген, орындалған тілегі, қасиетті сәт

Ешқашан таусылмас жүрегімнің қазынасы, Менің тыныштандыратын пассаттық жаным үшін