The Telescope Reading - Of Course - Her Space Holiday, PCP

He lived alone

With his books and his records and his telescope

With all the doors locked

Days piled upon each other one by tedious one

Until the pressure finally created a diamond like thought

And he was instantly sad

Ive read every book

Ive heard every song

And Ive seen every star from the safety of my bedroom

And i am empty

In defeat he slumped forward with his eyes still pressed against the telescope

Just then his lungs began to expand

He blinked rapidly

Alternating his eyes between squinting

And making his eyes as wide as saucers

He cried out, of course

With all the hours spent looking up

It never crossed his mind to veer straight ahead

He spent days upon days taking it all in

He say children grow to become men

And men grow to become fools

He saw hope, beauty, war, strength, weakness, chaos, stillness

He watched until he could recite each scene from memory

Eventually he wrote his own books about what he saw

And he made his own songs about what he thought he had heard

Until almost he himself believed what he was creating to be true

Until lie upon lie piled on top of itself

Until the pressure finally created a pearl-like thought

He spoke to the world

Ive seen all of your lives

And Ive heard all of your conversations

And i am hungry

In frustration

He dropped to his knees

And began to bang his head against the old wooden door

Of course he cried out

And without hesitation

Ha stood up

Put on his coat and hat, and turned the knob

But before hid first step even hit the ground

He was faced with the most unexpected of emotions

One that he could only figure to be

What his favorite books and records refer to as love

Where are you going?

she asked him

I don’t know

Me too she smiled

Ill take you there, she extended her tiny hand

And swept him away with her

They walked until their feet bled

During their journey she told him all the places she had been

And all the people she had met along the way

A new emotion began to unfold inside of him

One he thought he had overheard in a conversation looking through his telescope

It was the word fear

Why would she choose me?

he thought

I know so little

Not wanting to lose her interest

He began telling her stories he thought she might be impressed by

But all they did was make her question his strength and ability to battle the

enemies

That she knew would surely jump out at them one day

But she still kept her faith in him and they continued walking

What amazing things they saw

They danced in dark caves

Warmed their faces by the brightest of fires

And played with brilliant children in the blue Spanish sea

But even amidst all that gorgeousness

Their hands began to slip

First from palms, then to fingertips, then to nothingness

They stood still

She faced south, and he faced west

He called out to her

I’m leaving now, and i blame you for the state we’re in

And through all of our adventures Ive done nothing wrong

And though you’ve taught me how to breathe

I’m taking my new voice and leaving you hear with nothing

She looked back and cried out to him

We drew a map together that you promised you would follow with me

I too am scared

Especially after you stole my strength and made it your own

But i am still reaching for your hand

Knowing it will fit more perfectly than ever

If you will only reach back to me

But he didn’t reach back, he was vain and confused

He tried to make a new map, but he didn’t know where to put the X anymore

So he walked in circles

He lost his rhythm

He froze by the fire

And he drowned in the sea

He made himself what he had feared the most

Incomplete

And even though the decision was his, and his alone

He blamed her for that too

But the whole time she followed him

Looking for fallen twigs and fresh footprints to see where he was going

But all he left in his path were messages written in the dirt with a broken

stick

Scrawled lies of anger and shifted blame

Until one day he wrote the word help when he needed her most

But by then she had stopped trying to read his thoughts

And make sense of his misery

So he headed back to where he started

Back to his books and his records and his telescope

Battered and broken

He finally reached the edge of his street

Only to find her waiting for him

And upon seeing her soft smile

He immediately knew what he had done

He knew what he had lost

He knew how sorry he was

For the first time she was real to him

They sat and spoke about everything they should have

In the beginning of their story

And through all the tears he learned that she had been walking her entire life

And that she wasn’t waiting for him to go into the world with her at all

No, she was in fact waiting for him to invite her into his house

So she could read his books, hear his records and look through the telescope

Behind the safety of his locked door

What a fool he thought

I didn’t realize that with all this time i spent looking out this window

You were right there looking back at it

At me, at this, at us

I already had what you had been traveling these roads searching for

She crumbled under the weight of hearing her own truth

And through their honesty

They were both as strong as they can be

And now under the relief of each note of forgiveness

No thought appeared to them, just a feeling

And he whispered to her

Ive seen your efforts

And i can feel your love for me

And i am whole

I still have places to visit and mistakes to make in private

But take my home and make it your own

Recite lines from my favorite books in the garden

Hear the songs closest to my life while you sleep in my bed

And look through me waving at you through my telescope

He raised his hand and he rested it on her chest

And he drew an X across her heart

Of course he thought

He slowly closed the old wooden door

And he locked it behind him

Ол жалғыз өмір сүрді

Кітаптарымен, жазбаларымен және телескопымен

Барлық есіктер құлыптаулы

Күндер бірінен соң бірін жалықтырды

Қысым гауһар тәрізді ойды жасағанға дейін

Ол бірден көңілсіз болды

Мен әр кітапты оқыдым

Мен әр әнді тыңдадым

Әр жұлдызды жатын бөлмемнен көрдім

Және мен бос емеспін

Жеңілгенде ол көздері әлі де телескопқа қарамай алға қарай еңкейді

Сол кезде оның өкпесі кеңейе бастады

Ол тез жыпылықтады

Көзін бір-бірінен алма-кезек қысып

Және оның көздерін табақшадай кеңейту

Ол, әрине, айқайлады

Жоғары қарауға жұмсалған барлық сағаттармен

Алға қарай бұрылу оның ойына да келмеді

Ол күндерден бірнеше күн өткізді

Ол балалар еркектерге айналады дейді

Ал ер адамдар ақымақ болып өседі

Ол үмітті, сұлулықты, соғысты, күшті, әлсіздікті, хаосты, тыныштықты көрді

Ол әр көріністі есте сақтауға дейін қарап тұрды

Ақырында ол көргендері туралы өз кітаптарын жазды

Және ол естідім деп ойлаған нәрселер туралы өз әндерін жасады

Ол өзі жасаған нәрсенің шындық екеніне сенгенше

Өтірік өз үстіне  үйілгенге дейін

Қысым інжу-маржан тәрізді ой тудырғанға дейін

Ол әлемге сөйледі

Мен сенің өміріңді көрдім

Мен сіздің барлық әңгімелеріңізді  тыңдадым

Ал менің қарным  ашты

Көңілсіз

Ол тізерлеп отырды

Ол ескі ағаш есікке басын ұра бастады

Әрине, ол айқайлады

Және еш ойланбастан

Ха орнынан тұрды

Оның пальтосы мен қалпағын киіп, тұтқаны бұраңыз

Бірақ жасырынғанға дейін бірінші қадам жерге тиді

Ол күтпеген эмоцияларға тап болды

Ол тек болуы мүмкін

Оның сүйікті кітаптары мен жазбалары махаббат деп нені білдіреді

Сен қайда бара жатырсың?

деп сұрады ол одан

Мен білмеймін

Мен де ол күлді

Мен сені сонда апарамын,-деп кішкентай қолын созды

Және оны онымен бірге алып кетті

Олар аяқтары қан кеткенше жүрді

Саяхат кезінде ол оған барған жерлерін айтып берді

Жолда кездескен адамдардың бәрі

Оның ішінде жаңа сезім алға бастады

Біреуі ол өзінің телескопынан қарап отырғанын ойлады деп ойлады

Бұл қорқыныш сөзі еді

Неге ол мені таңдайды?

ол ойлады

Мен аз білетінмін

Қызығушылықты жоғалтқысы келмеуі

Ол оған әсер қалдыруы мүмкін деп ойлаған оқиғаларын айта бастады

Бірақ олар оның күші мен күресу қабілетіне күмән келтіруге мәжбүр етті

жаулар

Ол бір күні оларға секіретінін білген

Бірақ ол әлі де оған сенімін сақтап, олар жүре берді

Олар қандай керемет нәрселерді көрді

Олар қараңғы үңгірлерде биледі

Олардың жүздерін оттың ең жарқынымен жылытты

Көгілдір испан теңізінде тамаша балалармен ойнады

Бірақ тіпті осы кереметтің арасында

Олардың қолдары  сырғанай бастады

Алдымен алақаннан, сосын саусақтардың ұшына , сосын болмаушылыққа 

Олар бір орында тұрды

Ол оңтүстікке, ал ол батысқа қарады

Ол оны шақырды

Мен қазір кетемін және біздің жағдайымыз үшін сізді кінәлаймын

Барлық шытырман оқиғаларымыз арқылы мен қателескен жоқпын

Сіз маған тыныс алуды үйреткен болсаңыз да

Мен жаңа дауысымды қабылдап, сізге ешнәрсесіз естуді қалдырамын

Ол артына қарап, оған жылады

Менімен бірге жүруге уәде еткен картаны бірге сыздық

Мен де қорқамын

Әсіресе, сен менің күш-қуатымды ұрлап, оны өзіңдікіне айналдырғаннан кейін

Бірақ мен әлі де қолыңызбен жетемін

Оны білу бұрынғыдан да керемет үйлеседі

Тек маған хабарлассаңыз

Бірақ ол қолын созбады, босқа және абдырап қалды

Ол жаңа карта жасауға тырысты, бірақ ол енді X қайда қою керектігін білмеді

Осылайша ол үйірмелермен жүрді

Ол ритмін жоғалтты

Ол оттың жанында қатып қалды

Және ол теңізге батып кетті

Ол ең қатты қорқатын нәрсені жасады

Аяқталмаған

Шешім оның өзі болса да, жалғыз өзі

Ол бұл үшін де оны кінәлады

Бірақ ол бүкіл уақыт бойы оның соңынан ерді

Оның қайда бара жатқанын білу үшін құлаған бұтақтар мен жаңа іздер іздеп жатыр

Бірақ оның жолында қалдырғанның бәрі - сынықпен топыраққа жазылған хабарламалар

таяқ

Ашудың жазылған өтіріктері мен басқаша айыптау

Бір күні ол оған қатты мұқтаж болған кезде көмек деген сөзді жазғанға дейін

Бірақ                                                                             �����������������������������������������������������...

Оның қайғысын түсініңіз

Сондықтан ол бастаған жерге қайта оралды

Оның кітаптарына, жазбаларына және телескопына оралыңыз

Соққыланған және сынған

Ақыры ол көшесінің шетіне жетті

Тек оны күтіп тұрғанын табу үшін

Және оның жұмсақ күлкісін көргенде

Ол не істегенін бірден білді

Ол не жоғалтқанын білді

Ол қаншалықты өкінетінін білді

Ол үшін алғаш рет шынайы болды

Олар отырды және олар болуы керек нәрсенің бәрін айтты

Олардың тарихының басында

Ол көз жасы арқылы оның өмір бойы жүріп өткенін білді

Оның өзімен бірге әлемге баруын күтпейтінін де

Жоқ, ол оның үйіне шақыруын күтті

Осылайша ол оның кітаптарын оқып, жазбаларын тыңдап, телескоп арқылы қарай алады

Оның құлыпталған есігінің қауіпсіздігінің артында

Ол қандай ақымақ деп ойлады

Осы уақыт ішінде осы терезеге қараумен өткенімді түсінбедім

Сіз дәл сол жерде болдыңыз

Маған                  

Менде осы жолдарды аралап іздегеніңіз бұрыннан бар

Ол өз шындығын естудің ауыртпалығынан құлады

Және олардың адалдығы арқылы

Екеуі де мүмкіндігінше күшті болды

Енді  әрбір кешірім нотасы                                                   әрбір кешірім белгісі                                                   кешірім  белгісі                                                                                     әрбір   кешірім  белгісі   астында

Оларға еш ой  көрінбеді, тек сезім болды

Және ол оған сыбырлады

Мен сіздің күш-жігеріңізді көрдім

Мен сенің маған деген сүйіспеншілігіңді сезінемін

Ал мен бүтінмін

Менде әлі барған жерлер мен қателіктер бар

Бірақ менің үйімді алып, оны өзіңіз жасаңыз

Бақшадағы сүйікті кітаптарымнан сызықтар

Менің төсегімде ұйықтап жатқанда өміріме жақын әндерді тыңдаңыз

Менің телескопым арқылы сізге қол бұлғап жатқаныма қараңыз

Ол қолын көтеріп, оның кеудесіне қойды

Және ол оның жүрегіне Х белгісін салды

Әрине, ол ойлады

Ол ескі ағаш есікті ақырын жауып тастады

Ол оны оның артында құлыптады