Geister - Henning Wehland

Neun Uhr dreißig und ich liege noch wach

Die Nacht schleicht sich heran, aber bringt keinen Schlaf

Meine Blicke folgen den Schatten an der Wand

Ich lausche Stimmen, die sind mir nur allzu bekannt

Da sind sie wieder, schleichen die Gänge entlang

Stoßen mir jede Nacht die Tassen aus meinem Schrank

Manche flüstern, manche zischen, manche schmiegen sich an

So nagen meine Geister jede Nacht an meinem Verstand

Da ist der Eine, der hat sich nie getraut

Und der Andere, der sich sein Leben verbaut

Doch der lauteste von allen — völlig aufgewühlt —

Fand nie die Worte, dir zu sagen, was er für dich fühlt

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nicht mehr los

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nie mehr los

Drei Uhr dreißig und wir sind immer noch wach

Schlaflos treibt es dich wie mich in unsre alte Bar

Bist du sie auch manchmal richtig leid, wie sie dich jammern und dich quälen

Darf ich dir meine Geister vorstellen:

Da ist der Eine, der hat Chancen verpasst

Und der Andere, der hat es einfach nicht gerafft

Doch der Lauteste von allen, der auf der Strecke blieb

Fand nie den Mut, dir zu sagen, dass er dich liebt

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nicht mehr los

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nie mehr los

Werd' meine Geister nie mehr los

Da ist noch einer, der der immer mit sich kämpft

Und der Andere, der mich in deine Richtung drängt

Doch der lauteste von allen — schlägt das Herz bis an die Brust —

Träumt heut' Nacht von deinen Lippen, aber hat sie nie geküsst

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nicht mehr los

Ich werd' die Geister nicht los

Werd' meine Geister nie mehr los

Werd' meine Geister nie mehr los

Тоғыз отыз мен әлі ояумын

Түн кіреді, бірақ ұйықтамайды

Менің көзім қабырғадағы көлеңкелерді аңдыды

Мен өзіме өте таныс дауыстарды тыңдаймын

Міне, олар тағы да дәліздерден жасырынып жүр

Күнде кешке шыныаяқтарды шкафымнан итеріп жіберіңіз

Біреулер сыбырлайды, біреулер ысқырады, біреулер сыбырлайды

Сондықтан менің рухым әр түнде ойымды кеміреді

Ешқашан батылы жетпеген адам бар

Ал екіншісі оның өміріне кедергі келтіреді

Бірақ олардың ішіндегі ең қаттысы - толығымен қобалжыды -

Оның сізге деген сезімін білдіретін сөздер ешқашан табылмады

Мен елестерден құтыла алмаймын

Аруақтарымнан құтыла алмаймын

Мен елестерден құтыла алмаймын

Менің елестерімнен ешқашан құтылма

Үш отыз және біз әлі ояумыз

Ұйқысыз сізді мен сияқты ескі барымызға айдап келеді

Сіз олардан кейде шаршайсыз ба, олар сізді қалай ыңылдап, азаптайды

Мен сізді өз рухыммен таныстыруға рұқсат етіңіз:

Мүмкіндіктерді жіберіп алған адам бар

Ал екіншісі оны түсінбеді

Бірақ жол жиегінде құлағандардың бәрінен де қатты

Ол сені сүйетінін айтуға ешқашан батылдық таппадым

Мен елестерден құтыла алмаймын

Аруақтарымнан құтыла алмаймын

Мен елестерден құтыла алмаймын

Менің елестерімнен ешқашан құтылма

Менің елестерімнен ешқашан құтылма

Үнемі өз-өзімен күресетін тағы біреу бар

Ал мені сенің бағытыңа итермелейтін екіншісі

Бірақ бәрінен де қатты - жүрек кеудеге соғады -

Бүгін түнде сенің ерніңді армандадым, бірақ ешқашан сүймедім

Мен елестерден құтыла алмаймын

Аруақтарымнан құтыла алмаймын

Мен елестерден құтыла алмаймын

Менің елестерімнен ешқашан құтылма

Менің елестерімнен ешқашан құтылма