Boulevard St. Martin - Hannes Wader

Nein ich werde dieses mal nicht in den Louvre gehen

Nicht das Floos der Medusa, nicht die Mona Lisa sehen

Pas le Cimetière du Père-Lachaise, le Mur des Fédérés

Nicht im pied de chochon zu Mittag speisen, nein ich geh

Zum Boulevard St Martin, Hausnummer 11, stelle mich davor

Und berühre mit der Hand, ohne dass ich den Hof betrete

Den Hof betret, das Eingangstor

Dann schließe ich die Augn, seh' denselben Boulevard

Nur um Jahrzehnte zeitversetzt, da geht ein Mann auf dem Trottoir

Männer in Gestapo-Ledermänteln folgen ihm, die Hand

Locker an der Waffe, sicher das weder Flucht noch Wiederstand

Mehr von diesem mageren Juden zu erwarten steht

Der zerlumpt, halb totgeschlagen und scheinbar gebrochen

Scheinbar gebrochen, dort vor ihnen geht

Er gibt trotz der Schläge, trotz der Folter nicht einen Namen preis

Aber ein versteckter Resistance von dem er sagt, dass er weiß

Wo es sich befinden könnte, wenn auch nur so ungefähr

Und tut so als wüsste er die genaue Hausnummer nicht mehr

«Ich führ euch hin», sagt er zu den Nazis, «folgt mir nach ich geh

Auf den Boulevard St Martin und ich gebe euch ein Zeichen

Euch ein Zeichen, sobald ich es seh'»

Aus dem Augenwinkeln sieht er dann so im vorübergehn

Den Eingang von Hausnummer 11 einen Spalt breit offen stehn

Hastet los und mit letzter Kraft springt er durch das Tor

Dreht sich schnell um, schlägt es zu und schiebt den Riegel vor

Rennt durch den Hof zum Hinterausgang und kommt bei dem Haus

Nummer 18 in der Rue Mesley als freier Mann und lebend

Und lebend wieder heraus

Er taucht ab, nur für kurze Zeit und geht in den Untergrund

Seine Frau und Kameraden aus der Resistance pflegen ihn gesund

Doch bald schon kämpft er weiter unermüdlich und er erhebt

Von nun immer wieder seine Stimme bangt solang er lebt

Vor dem Vergessen ruft er auf zur Wachsamkeit, zum Wiederstand

Dass niemals wieder Krieg, nie mehr Faschismus ausgehen solle

Ausgehen solle, von diesem Land

Nein zugegeben, über so viel Mut wie du verfüge ich nicht

Nicht über dein Vertrauen in die Menschheit, deine Zuversicht

Aber während meine Hand noch immer dieses Tor berührt

Dein Tor zur Freiheit Peter Gingold habe ich nicht nun gespürt

Dass mein Herz ganz plötzlich viel kräftiger und freier schlägt

Ich kann sogar fühlen wie sich jetzt etwas von deiner Stärke

Von deiner Stärke auf mich überträgt

Жоқ, мен бұл жолы Луврға бармаймын

Медузаның флоустарын көрмеңіз, Мона Лизаны көрмеңіз

Pas le Cimetière du Père-Lachaise, le Mur des Fédérés

Пид-де-чочонда түскі ас ішпеңіз, жоқ мен барамын

Сент-Мартин бульварына дейін, №11, оның алдында тұрыңыз

Ал мен аулаға кірмей-ақ қолыммен түртіңіз

Аулаға, алдыңғы қақпаға кіріңіз

Сосын көзімді жұмып, баяғы бульварды көремін

Тек ондаған жылдарға кешігіп, жаяу жүргіншілер жолында бір адам келе жатыр

Оның соңынан гестапо былғары пальто киген адамдар келеді, қол

Қаруды босатып, қашып құтыла алмайтыныңызға және қарсылық болмайтыныңызға көз жеткізіңіз

Бұл арық еврейден көп нәрсе күтуге болады

Жыртылған, жартысы өлгенше ұрып-соғып, сынған көрінеді

Сынған сияқты, олардың алдынан барады

Таяқ жесе де, азаптаса да атын айтпайды

Бірақ ол білетін жасырын Қарсылық

Қай жерде болуы мүмкін, егер шамамен болса да

Және ол енді нақты үй нөмірін білмейтіндей әрекет етеді

«Мен сені сонда апарамын, - дейді ол фашистерге, - менің артымнан жүр, мен барамын

Сент-Мартин бульварында мен сізге белгі беремін

Мен оны көрген бойда саған бір белгі»

Көзінің қиығымен ол бірдеңені өтіп бара жатқанын көреді

№11 үйдің кіреберісін сәл ашық қалдырыңыз

Асығып, соңғы күшімен қақпадан секіріп өтеді

Жылдам бұрылып, оны қағып жауып, бұрандалармен бекітеді

Аула арқылы артқы шығысқа жүгіріп, үйге келіңіз

№ 18 rue Mesley, еркін адам және тірі

Ал тірі шық

Ол аз уақытқа ғана жоғалып, жер астына түседі

Әйелі мен Қарсыластықтағы жолдастары оны сауықтырады

Бірақ көп ұзамай ол тынымсыз күресті жалғастырып, көтеріледі

Бұдан былай оның даусы тірі болғанша дірілдейді

Ұмытпастан бұрын қырағылыққа, қарсылыққа шақырады

Енді ешқашан соғыс, бұдан былай фашизм өшпеуі керек

Осы елден бастау керек

Мойындау керек, менде сіздей батылдық жоқ

Адамзатқа деген сеніміңіз, сеніміңіз туралы емес

Бірақ менің қолым әлі осы қақпаға тиіп тұрғанда

Мен сіздің бостандыққа апаратын қақпаңызды қазір сезбедім

Менің жүрегім кенеттен әлдеқайда күшті және еркін соғады

Мен тіпті қазір сіздің күш-қуатыңызды сеземін

Сенің күшіңнен маған көшті