Blues in F - Hannes Wader

Auf dem höchsten Zweig der Birke vorm Haus

singt die Amsel.

Liebste, komm mit mir hinaus

Setzen wir uns und hören ihr Lied

Bei einem Glas Wein im Abendrot

Hier ist es friedlich, die Luft mild und still

auch wenn da draußen die Welt dies Idyll

nicht will und uns bedroht.

Das Haus ist bezahlt.

Keine Schulden.

Was für ein Glück

Wir legen sogar was für's Alter zurück

Kein schlechtes Gefühl, doch nun sagt man uns:

Wer Schulden bezahlt, ist asozial

und wer spart, der hemmt und blockiert damit nur

den Fluss des Geldes und der Konjunktur

Ach, weißt du, die können uns mal

Hierzulande gibt’s Leute, die reden schon

— das Wohl aller im Blick — ganz offen davon

ob man uns später nicht töten soll

denn wir schadeten der Wirtschaft, sind wir erst mal alt

Und wir sollen es dulden, ergeben und still

aber uns darf die Wirtschaft — so viel sie will

schaden.

Sie ist die Staatsgewalt

So vieles läuft falsch auf der Welt und sie steht

auf dem Kopf, ist verbogen, verdreht

Theodor Wiesengrund Adorno sagt, dass es

kein richtiges Leben im falschen gibt*

Und doch kommt hin und wieder, so scheint es mir

mal ein guter Moment, so wie dieser hier

wo man selbst dies Leben liebt

Und dass wir beide nach so langer Zeit

noch zusammen sind.

Fast eine Ewigkeit

Darauf trinken wir, stoß mit mir an

Hab' nie recht dran geglaubt, es nur immer gehofft

Kommt ja vor, dass sich jemand vom jemandem trennt

den er schon dreißig Jahre lang kennt

Hört man doch in letzter Zeit oft

Der Mond geht auf, steigt höher und gleich

spiegelt er sich mit dem Himmel im Teich

mit den Wolken, den Bäumen am Ufer und jetzt

schwimmt schon im Wasser der erste Stern

Auf so richtige Art auf den Kopf gestellt

und in Ruhe betrachtet, gefällt uns die Welt

Ja, damit leben wir gern

Үйдің алдындағы қайыңның ең биік бұтағында

қарақұрт ән салады.

Қымбаттым, менімен бірге шық

Орнымызға отырып оның әнін тыңдайық

Күн батқанда бір стақан шараппен

Мұнда тыныш, ауа жұмсақ және тыныш

тіпті сырттағы әлемде бұл идилия болса да

қаламайды және бізді қорқытады.

Үй ақысы төленеді.

Қарыз жоқ.

Қандай сәттілік

Тіпті, кәрілік үшін бірдеңені қалдырамыз

Жаман сезім емес, бірақ қазір бізге:

Қарыз төлейтін адам қоғамға жат

ал кім құтқарса, тек тежейді және тосқауыл қояды

ақша ағыны және экономика

Білесің бе, олар бізді ала алады

Бұл елде сөйлеп тұрғандар бар

—  әркімнің                    бұл туралы шынын айту керек

бізді кейін өлтіру керек пе

өйткені біз қартайған соң экономикаға зиянын тигіземіз

Біз бұған мойынсұнып, үнсіз шыдауға тиіспіз

бірақ экономика бізге қалағанынша мүмкіндік бере алады

зақымдану.

Ол – мемлекеттің күші

Дүниеде көп нәрсе дұрыс емес және ол тұр

төңкерілген, иілген, бұралған

Бұл туралы Теодор Визенгрунд Адорно айтады

бұрыста дұрыс өмір жоқ*

Сонда да маған анда-санда болып көрінеді

кейде осындай жақсы сәт

Сіз бұл өмірді қай жерде жақсы көресіз

Екеуміз де ұзақ уақыт өткен соң

әлі бірге.

Мәңгілік дерлік

Соған ішейік, менімен стакандарды тықылдатыңыз

Мен бұған ешқашан сенген емеспін, тек үміттенетінмін

Біреу біреуден бөлек тұрады

оны отыз жылдан бері біледі

Сіз мұны соңғы уақытта көп естисіз

Ай көтеріледі, жоғары көтеріледі және тең болады

ол тоғандағы аспанмен шағылысады

бұлттармен, жағадағы ағаштармен және қазір

бірінші жұлдыз қазірдің өзінде суда жүзіп жатыр

Шынайы түрде төңкеріп

және жайбарақат қарап, бізге әлем ұнайды

Иә, біз онымен өмір сүргіміз келеді