Arschkriecher-Ballade - Hannes Wader

An einem trüben Tag, als er gerade vierzehn war —

Eben wuchs auf seiner Brust das erste blasse Haar —

Spielte er für sich im Wald, da rief sein Vater ihn herein

Brachte ihn zu seiner Mutter, ließ ihn dann mit ihr allein

Den Kopf mit Waldgeschichten vollgestopft bis an den Rand

Drei Federn noch im Schopf, Pfeil und Bogen in der Hand

Stand er da ganz nackt und seine knochige Gestalt

War von Kopf bis Fuß mit bunten Kriegszeichen bemalt

Seine Mutter strich um ihn herum und deutete dann

Mit dem Blick auf seinen rot-weiß-grün gestreiften Pillermann

Sagte: «Ach, mein Junge, wenn du schon so gerne malst und schmierst

Sorge ich dafür, dass du was Künstlerisches wirst!»

Kurze Zeit darauf fand sich ein Warenhaus bereit

Ihn als Schildermaler einzustellen, mit 'ner Probezeit

Er bestaunte, dass ihm tagelang der Mund weit offen stand

In dem großen Hause all' die neuen Dinge, die er fand!

Schöne Menschen gab es dort, mit Gesichtern, glatt und weich

Und er schaute in den Spiegel, lief schnell weg und fragte gleich

Einen unrasierten alten Mann mit eckigem Gesicht:

«Warum sind wir beide denn so hässlich und die Andern nicht?»

«Wenn's dein Wunsch ist», sprach der Mann, «so wie die Anderen zu sein

Halte dich an deinen Chef — kriech ihm einfach hinten rein!

Das übst du fleißig, bis sich dein Profil schön sanft und glatt

An der Darmwand deines Vorgesetzten abgeschliffen hat!»

Und schon wandte sich der Junge an den sauberen Verein

Mit dem heißen Wunsch, bald auch so’n schöner Arschkriecher zu sein!

Doch da zeigten sich die Menschen sehr verwundert und empört —

Taten so, als hätten sie dieses Wort noch nie gehört!

Sie packten ihn am Arm, führten ihn in einen Raum

Da hing ein hoher Vorgesetzter, höher als ein Baum

Von der Zimmerdecke, festgeschnallt auf einem Stützkorsett

Dessen nackter Hintern pendelte schön glänzend, bleich und fett

Wie ein praller Gasballon, nur zigtausend mal so schwer

Als die Tür aufging, kaum wahrnehmbar, im Luftzug hin und her!

Der Junge spürte, als das dicke Ding da vor ihm schwang

Eine sanfte Hand im Nacken, die ihn in die Knie zwang!

Und da fand er sie, die Öffnung, ganz tief unter, gar nicht groß

Und er jauchzte laut vor Freude und sofort ließ man ihn los

Er atmete tief ein, bohrte dann mit aller Macht

Seinen dürren Knabenkörper in den engen, dunklen Schacht!

Doch im nächsten Augenblick ein heißer Druck, ein Donnerschlag

Und als er drauf halb betäubt in einer Ecke lag

Einen Mann vor Schmerz laut brüllen hörte, war ihm endlich klar

Dass er als Afterkriecher völlig ungeeignet war!

Er befühlte sein Gesicht, es war noch alles wie vorher

Nur mit der scharfen Krümmung seiner Nase hatte er

Dem Vorgesetzten nicht allein den Schließmuskel geritzt

Sondern ihm auch noch der Länge nach den Mastdarm aufegschlitzt!

Voller Angst sah er jetzt, wie die schönen Menschen um ihn her

Hässlich wurden und ihn schlugen, und schon spürte er nichts mehr!

Als er dann erwachte sah er jenen alten Mann

Mit dem eckigen Gesicht — er kroch hin und schrie ihn an:

«Ich hab' die Menschen jetzt, wie sie wirklich sind, geseh’n

Und ich krieche auch nie wieder, davon wird man gar nicht schön!

Ich will wissen, alter Mann, was ist mit den Leuten los —

Wenn sie schon nicht hübscher werden, warum kriechen sie denn bloß?»

«Schwer zu sagen», sprach der Mann, «manch einer kriecht ja auch nicht gern

Und er meint, er muss es tun, um die Familie zu ernähr'n

Dem Andern macht es Spass, er schafft sich Frau und Kinder an

Als Vorwand, nur damit er besser arschkriechen kann!»

Ол небәрі он төрт жаста болған сұмдық күні

Алғашқы бозғылт шаш оның кеудесіне енді ғана өсті -

Ол орманда жалғыз ойнаған кезде, оны әкесі шақырды

Оны анасына алып келді, сосын онымен жалғыз қалдырды

Басы орман әңгімелеріне толы

Үш қалам әлі де шоқында, садақ пен жебе қолында

Ол мүлде жалаңаш және сүйекті мүсінімен тұрды

Ашық түсті соғыс белгілеріне басынан аяғына дейін боялған

Анасы оны айналдырып, сосын нұсқады

Оның қызыл, ақ және жасыл жолақты Пиллерманға қарап

Сонда: «Әй, балам, сурет салғанды, сызғанды ​​ұнатсаң

Мен сенің өнерлі адам болуыңа сенімдімін!»

Көп ұзамай әмбебап дүкен дайын болды

Оны сынақ мерзімімен белгі суретшісі ретінде жалдаңыз

Күндер бойы аузын ашқанына таң қалды

Үлкен үйде ол барлық жаңа нәрселерді тапты!

Онда жүздері тегіс, жұмсақ әдемі адамдар болды

Ал айнаға қарап, тез қашып, бірден сұрады

Төрт жүзді қырынбаған қарт:

«Неге біз екеуіміз де ұсқынсызбыз, ал басқалары онша емес?»

«Егер сенің қалауың болса, - деді ол, - басқалар сияқты болу

Бастыққа жабысыңыз - жай ғана артта жүріңіз!

Профильіңіз әдемі және тегіс болғанша мұны мұқият орындаңыз

Бастықтың ішек қабырғасын жарып жіберді!»

Ал бала таза клубқа бұрылды

Жақында осындай әдемі поцелуй болуға деген ыстық ықыласпен!

Бірақ содан кейін адамдар өздерін қатты таң қалдырды және ашуланды -

Олар бұл сөзді ешқашан естімегендей әрекет етті!

Олар оның қолынан ұстап, бір бөлмеге кіргізді

Ағаштан биік, биік бір биіктік ілулі тұрды

Төбеден, ілгекке дейін байланған

Оның жалаңаш бөксесі әдемі жылтыр, ақшыл және майлы болды

Толық газ шары сияқты, тек ондаған мың есе ауыр

Есік ашылғанда, әрең сезіледі, жобада алға-артқа!

Бала үлкен нәрсенің алдында тербеліп тұрғанын сезді

Оны тізе бүктірген мойынындағы нәзік қол!

Міне, ол оны тапты, саңылау, әлдеқайда төмен, мүлдем үлкен емес

Ол қуанып айқайлады да, олар оны бірден жіберді

Ол терең тыныс алды, сосын бар күшімен бұрғылады

Тар, қараңғы білікте оның арық баланың денесі!

Бірақ келесі сәтте ыстық қысым, күн күркіреді

Ал бұрышта жартылай таңырқаған кезде

Ер адамның айқайлағанын естіп, ақыры түсінді

Ол кейінгі жорғалаушы ретінде мүлдем жарамсыз болды!

Жүзін сезді, бәрі бұрынғыдай

Тек мұрнының өткір қисаюымен ғана

Бастықтың сфинктерін жалғыз кесіп алмаңыз

Сонымен қатар тік ішекті ұзынынан кесіңіз!

Қорқынышқа толы ол енді айналасындағы әдемі адамдарды көрді

Ұсқынсыз болып, ұрды, ол енді ештеңе сезбеді!

Оянғанда анау қарияны көрді

Төртбұрышты жүзімен - ол жақындап келіп, оған айқайлады:

«Мен қазір адамдарды қандай болса, солай көрдім

Мен енді ешқашан жорғаламаймын, бұл сені мүлдем әдемі етпейді!

Білгім келеді, ақсақал, адамдарға не болды...

Егер олар әдеміленбесе, неге жорғалап жүр?»

«Айту қиын, - деді ол, - көптеген адамдар жорғалауды да ұнатпайды

Және ол отбасын асырау үшін мұны істеу керек деп ойлайды

Екіншісі рахаттанады, әйел-бала жасайды

Сылтау ретінде, ол жақсырақ сүйсінуі үшін!»