Ракушки - Гоша Куценко

Ракушки погибших улиток, сбежавшего моря улики,

Подводного прошлого блики, бледно безлики.

Как будто из белого мела, как пули лежат их надули.

Стрельнули временем в сушу.

Вынули душу.

Вынули душу.

Вещество, что не счесть обороты, страстей навороты,

Законы природы, исчадие моды, провоцируя новые войны и роды.

Я знаю, как люди придумали время, они разделили себя на планете.

На их моментальные жизни и смерти.

Опять кто-то вышел, не вы ли?

Опять кто-то вышел, не я ли?

Проверьте, проверьте, проверьте.

И как парадно все планеты, около нервного солнца,

Крутятся-вертятся словно, мерзлые голые дети.

Так наши странные жизни временно тянуться к смерти,

Что неизбежно, что центробежно и их манит и вертит,

И их манит и вертит.

Манит и вертит.

Манит и вертит.

Манит и вертит.

Кого-то во вторник, кого-то в субботу,

Кого когда он колесит на работу,

Кого-то попозже, кого-то сейчас,

Кого риторически жизни пал час.

Кого-то не вольно, кого добровольно,

Кого, между: «Смирно, отставить и вольно»,

Кого-то реально, кого-то заочно,

Но всех, по их мнениях, точно досрочно.

Так по вселенски, вселяясь в одежды,

Крутимся между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Конец и надежда.

Между и между.

Между и между.

Между и между.

Между и между.

Между и между.

Между и между.

Өлі ұлулардың қабықтары, дәлелденген теңіздер,

Су асты өткен жарқыраған, бозғылт беті жоқ.

Ақ бордан жасалғандай, оқтың өтірігідей, үрленді.

Олар құрғақ жерге уақыт түсірді.

Олар жанды шығарды.

Олар жанды шығарды.

Бұрылыстарды, құмарлықтарды қоңырау мен ысқырықты санамайтын зат,

Табиғат заңдары, сәннің қаскүнемі, жаңа соғыстар мен бала тудыру.

Мен адамдардың уақыттың қалай пайда болғанын білемін, олар планетада өздерін бөлді.

Олардың бір сәттік өмірі мен өлімі туралы.

Тағы біреу шықты, солай емес пе?

Тағы біреу шықты, солай емес пе?

Тексеру, тексеру, тексеру.

Жүйке күннің жанында барлық планеталар қаншалықты керемет,

Тоңған жалаңаш балалардай иіріп, иіріп.

Сондықтан біздің оғаш өміріміз уақытша өлімге тартылады,

Не еріксіз, не орталықтан тепкіш және оларды шақырады және айналдырады,

Олар ымдап, бұрылады.

Шақырады және айналдырады.

Шақырады және айналдырады.

Шақырады және айналдырады.

Біреу сейсенбіде, біреу сенбіде

Ол жұмысқа көлікпен бара жатқанда кім,

Біреу кейін, біреу қазір

Кімнің өмірі риторикалық сағатқа түсті.

Біреу өз еркімен емес, біреу өз еркімен

Кім, арасында: «Назар аударыңыз, бір жаққа кетіңіз және тыныш болыңыз»,

Біреу шынымен, біреу сырттай,

Бірақ әркім өз ойынша, міндетті түрде кестеден озып кетеді.

Жалпы, киімге көшу,

Біз арасында және арасында айналамыз.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Аяқтау және үміт.

Арасында және арасында.

Арасында және арасында.

Арасында және арасында.

Арасында және арасында.

Арасында және арасында.

Арасында және арасында.