Старая мелодия - Георг Отс

С весенними синими ветрами,

С лиловой прозрачною дымкою

Пришла она в город, наверное,

И в сердце вошла невидимкою.

А может, безмолвною полночью

Влилась она в улицы длинные,

Влилась и весь город заполнила

Мелодия эта старинная.

Поется в ней о солнце в небе ясном,

О шелесте березы под окном.

О том, что мир огромен и прекрасен,

Но всех милее нам родимый дом.

Над крышами и над дорогами,

Над первою зеленью нежною

Плывет она ласковым облаком

И сердце волнует по-прежнему.

Всегда молодою и чистою

Останется музыка давняя,

И кто-то, прощаясь на пристани,

Возьмет ее в плаванье дальнее.

Көктемгі көк желмен,

Күлгін мөлдір тұманмен

Ол қалаға келген шығар

Және жүрекке көрінбейтін кірді.

Немесе түн ортасы үнсіз болуы мүмкін

Ол ұзын көшелерге төгілді,

Ол қосылып, бүкіл қаланы толтырды

Бұл әуен ескі.

Ашық аспандағы күн туралы жырлайды,

Терезе астындағы қайыңның сыбдыры туралы.

Әлемнің үлкен және әдемі екенін,

Бірақ біз үшін ең қымбат үйіміз.

Төбелер мен жолдардың үстінде

Бірінші нәзік жасылдың үстінде

Ол жұмсақ бұлт ішінде қалқып жүреді

Ал жүрек әлі де алаңдайды.

Әрқашан жас және таза

Ескі музыка қалады

Ал біреу пирсте қоштасып,

Ол оны ұзақ сапарға шығарады.