На Волге широкой - Георг Отс

На Волге широкой, на cтрелке далёкой

Гудками кого-то зовёт пароход.

Под городом Горьким, где ясные зорьки,

В рабочем посёлке подруга живёт.

В рубашке нарядной к своей ненаглядной

Пришёл объясниться хороший дружок:

Вчера говорила «навек полюбила»,

А нынче не вышла в назначенный срок.

Свиданье забыто, над книгой раскрытой

Склонилась подруга в окне золотом.

До утренней смены, до первой сирены

Шуршат осторожно шаги под окном.

Ой, летние ночки, буксиров гудочки…

Волнуется парень и хочет уйти.

Но девушки краше, чем в Сормове нашем,

Ему никогда и нигде не найти.

А утром у входа родного завода

Влюблённому девушка встретится вновь

И скажет: «Немало я книжек читала,

Но нет еще книжки про нашу любовь».

На Волге широкой, на cтрелке далекой

Гудками кого-то зовёт пароход.

Под городом Горьким, где ясные зорьки

В рабочем поселке подруга живёт.

Кең Еділде, алыстағы жебеде

Кеме мүйізімен біреуді шақырып жатыр.

Мөлдір таң ататын Горький қаласының астында,

Бір досым жұмысшы ауылда тұрады.

Сүйіктісіне арналған ақылды жейдеде

Жақсы дос түсіндіруге келді:

Кеше мен «мәңгі ғашық болдым» дедім.

Енді ол белгіленген уақытта шықпады.

Күні ұмытылған, ашық кітаптың үстінде

Досы алтын терезеге сүйенді.

Таңертеңгілік ауысымға дейін, бірінші сиренаға дейін

Терезе астындағы қадамдар ақырын сыбдырлайды.

О, жазғы түндер, ысқырықтар ...

Жігіт уайымдап, кеткісі келеді.

Бірақ қыздар біздің Сормовқа қарағанда әдемірек,

Ол ешқашан еш жерден табылмайды.

Ал таңертең туған фабриканың кіреберісінде

Ғашық қыз қайтадан кездеседі

Ол: «Мен көп кітап оқимын,

Бірақ біздің махаббатымыз туралы әлі кітап жоқ».

Кең Еділде, алыстағы жебеде

Кеме мүйізімен біреуді шақырып жатыр.

Мөлдір таң ататын Горький қаласының астында

Бір досым жұмысшы ауылда тұрады.