Окно на окраине - Гарик Сукачёв, Неприкасаемые

Мелкий дождь стучит по крышам,

По деревьям, по углам,

Русый мальчик еле дышит,

Прислонил ладонь к губам.

Напевает за оконцем

Ветер тихие слова,

Только сумрак, и к японцам

До утра сбежало солнце,

Огневая голова.

Грусть и трепет расставанья,

За спиной часы тик-так,

И от тёплого дыханья

На стекле вспотел пятак.

Гривой туча за оконцем,

А под нею звёзд конва,

Только ветер, и к японцам

До утра сбежало солнце,

Огневая голова.

Грустный мальчик тянет пальчик,

На реснице спит слеза,

Он рисует рот и носик

И японские глаза.

Дождь и сумрак за оконцем,

А под тучей звёзд конва,

Дворник-ветер, но к японцам

До утра сбежало солнце,

Огневая голова.

Дождь и сумрак за оконцем,

А под тучей звёзд конва,

Дворник-ветер, но японцем

На стекле смеётся солнце,

Огневая голова.

Төбелерде жаңбыр жауады,

Ағаштар арқылы, бұрыштар арқылы,

Аққұба бала әрең дем алып,

Ол қолын ерніне қойды.

Терезенің сыртында ән айту

Жел тыныш сөздер

Тек ымырт, ал жапондарға

Таң атқанша күн қашып,

Өрт басы.

Қоштасудың мұңы мен дірілі,

Сағаттың ар жағында,

Және жылы демнен

Шыныда никель терлеп жатты.

Терезе сыртындағы бұлт,

Ал оның астында конвойдың жұлдыздары,

Тек жел, ал жапондарға

Таң атқанша күн қашып,

Өрт басы.

Қайғылы бала саусағын тартады

Көз жасы кірпігінде ұйықтайды

Ауыз бен мұрынның суретін салады

Және жапон көздері.

Терезенің сыртында жаңбыр мен ымырт,

Ал жұлдыздар бұлтының астында конва,

Тазалаушы-жел, бірақ жапондарға

Таң атқанша күн қашып,

Өрт басы.

Терезенің сыртында жаңбыр мен ымырт,

Ал жұлдыздар бұлтының астында конва,

Тазалаушы-жел, бірақ жапондық

Күн әйнекте күледі

Өрт басы.