10 000 км - Гарик Сукачёв, Неприкасаемые

Между нами десять тысяч километров,

Всё перроны, перегоны да дожди,

Горы белых облаков и стаи ветров,

Но я скоро приеду, подожди.

Там, где я, бабульки с пареной картошкой,

Там подсолнухи осыпались в кульки,

Там мохнатые окошки да лукошки,

Там палят свои цигарки, мужики.

Расплескался я чайком вокруг стакана,

Стал вчерашнею газетной полосой,

Я стоянка пять минут, рычаг стоп-крана,

Я стал лесом, проводами да луной.

Между нами десять тысяч километров,

Утр, перронов и деревень во тьме,

Но уж очень скоро в сереньком конверте

Я приеду и прижмусь к тебе.

Но уж очень скоро в сереньком конверте

Я приеду и прижмусь к тебе.

Но уж очень скоро в сереньком конверте

Я приеду и прижмусь к тебе.

Арамызда он мың шақырым

Барлық платформалар, жүктер мен жаңбырлар,

Ақ бұлт таулар мен желдер үйірлері,

Бірақ мен жақында боламын, күте тұрыңыз.

Мен қайдамын, буға пісірілген картопты әжелер,

Онда күнбағыс қапшықтарға түсті,

Үрейлі терезелер мен себеттер бар,

Онда олар темекілерін өртеп жібереді, ерлер.

Мен әйнектің айналасына шағаладай шашылдым,

Кешегі газет беті болды,

Мен бес минут тұрамын, тежегіш тұтқасы,

Мен орман, сымдар мен ай болдым.

Арамызда он мың шақырым

Таңертеңгілік, платформалар мен ауылдар қараңғыда,

Бірақ көп ұзамай сұр конвертте

Мен келіп сені құшақтаймын.

Бірақ көп ұзамай сұр конвертте

Мен келіп сені құшақтаймын.

Бірақ көп ұзамай сұр конвертте

Мен келіп сені құшақтаймын.