«РАЙ» - Гарик Сукачёв, Бригада С

Рай — это только страх.

Рай — это вой собак.

А в зажатых ладонях снег не будет водой,

Он превратится в кровь.

И в Великую реку ручьями вольются

Ненависть и Любовь,

Получив свой Рай, Рай, Рай…

Получив свой Рай, Рай, Рай…

Ты видишь, метели метут.

Ты слышишь: ветер, ветер, ветер!

Это наши души отчаянно ищут свой край.

Великий Господь, услышь наш голос,

Ведь мы твои дети, дети, дети.

Дай нам своей любви, хоть немного дай.

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам…

Сердце — не камень, это вулкан.

А глаза — это льдины, но только весной.

Вечные грешники катят свой камень вверх.

Вверх!

И хотя наша кровь никогда не станет водой или землёй.

Но, Господи праведный, помилуй и спаси нас всех.

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам Рай, Рай, Рай…

Подари нам Рай.

Жұмақ тек қорқыныш.

Аспан - иттердің айқайы.

Ал қысылған алақанда қар су болмайды,

Ол қанға айналады.

Олар ағындармен Ұлы өзенге құяды

Жек көру және Махаббат

Жәннатыңды, Жәннатыңды, Жәннәтіңді алған...

Жәннатыңды, Жәннатыңды, Жәннәтіңді алған...

Қарап тұрсыңдар, боран соғып жатыр.

Естідің бе: жел, жел, жел!

Бұлар өз жерін іздеп жүрген жандарымыз.

Ұлы Раббым, даусымызды тыңда,

Өйткені, біз сіздің балаларыңыз, балаларыңыз, балаларымыз.

Бізге махаббатыңызды беріңіз, бізге аздап беріңіз.

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге бер...

Жүрек тас емес, жанартау.

Ал көздер мұзды, бірақ көктемде ғана.

Мәңгілік күнәкарлар тастарын домалатады.

Жоғары!

Біздің қанымыз ешқашан суға да, жерге де айналмайды.

Бірақ, уа, әділ Раббым, бәрімізді рақым етіп, құтқара гөр.

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге жәннатты, жәннатты, жәннатты...

Бізге жұмақ бер.