На перекрёстке Луны - Гарик Сукачёв, Бригада С

Наш полет — в ночь, наш пароль — страх,

Ета поездка будет последней улыбкой ночи на наших устах.

Ты может быть что-то скажешь, но не заметишь мой взгляд скрытый маскою тьмы,

Я притаюсь, как серая мышь на перекрестке луны.

Подари мне образы прошлого дня, протяни руки ладонями вверх,

Если завтра что-то случится, это можно узнать теперь.

Ты помнишь, каким было море?

Оно соткано было из пены и тьмы,

Но с нами ничто не могло случится на перекрестке луны.

На перекреске луны.

Твое имя — смятенье, мое имя — вопрос.

Ты знаешь место, где прервется линия нашей любви.

И если ты улыбнешься, протянешь мне руки и скажешь: «Смотри».

Я отвернусь, чтобы остаться на перекрестке луны.

На перекреске луны.

Ты слышишь, как бьется душа за белой стеной с именем: «Рок».

Когда ты захочешь вернуться, я буду уже далеко.

Но когда ты посмотришь в небо и увидишь в нем золотые огни,

Знай, это я разложил костры на перекреске луны.

На перекреске луны.

Это я, жду тебя на перекрестке луны!!!

Ұшуымыз түнде, құпия сөзіміз - қорқыныш,

Бұл сапар біздің ерніміздегі түннің соңғы күлкісі болады.

Сіз бірдеңе айта аласыз, бірақ сіз менің қараңғылық маскасы жасырған көзқарасымды байқамайсыз,

Айдың қиылысында сұр тышқандай тығылып жүрмін.

Маған кешегі бейнелерді беріңіз, қолыңызды созыңыз, алақаныңызды жоғары көтеріңіз

Ертең бірдеңе болса, қазір білуге ​​болады.

Теңіздің қандай болғаны есіңізде ме?

Ол көбік пен қараңғылықтан тоқылған,

Бірақ айдың қиылысында бізге ештеңе бола алмады.

Айдың қиылысында.

Сенің атың шатасу, менің атым сұрақ.

Махаббатымыздың желісі үзілетін жерді білесің.

Ал күлсең, маған қолыңды созып: «Қараңдар» деп айт.

Айдың қиылысында қалу үшін арқамды бұрамын.

Айдың қиылысында.

«Жартас» деп аталатын ақ қабырғаның артында жанның қалай соққанын естисіз.

Қайтейін десең мен алыстамын.

Бірақ сіз аспанға қарап, ондағы алтын шамдарды көргенде,

Айдың қиылысында от қойған мен едім деп біл.

Айдың қиылысында.

Айдың қиылысында сені күтіп тұрған менмін!!!