Polaroid De Locura Ordinaria - Fito Paez

Bajó por el callejón

En donde estaba él

Después vomitó ese ron

Manchando la pared

El sol le caía bien

Entrando en al avenida

Su vida no era más su vida

Pero eso estaba OK

La veo cruzar, cruzando un bosque

La veo alejandose de mí

Sus tetas y sus dos hermanas

Tomaban un café

Me acuerdo de la mañana

Que me mostró su piel

Estábamos en un bar

Y se cortó la cara

Vibraba como en un nirvana

Luego se echó a correr

La veo cruzar, cruzando un bosque

La veo alejándose de mí

Pasábamos todo el día

Tirados en la cama

El tiempo maldita daga

Lamiéndonos los pies

Brillaba

Era una perla

Y nunca hacía nada

Después dijo que me amaba

Y se hundió la gillette

Sangró, sangró, sangró

Y se reía como loca

No he visto luz ni fuerza viva

Tan poderosa

De todas ellas

Ella fue mi frase más hermosa

Todo su cuerpo con espinas

Y a mi me siguen las moscas

аллеяға түсті

ол қайда болды

Сосын сол ромды лақтырып жіберді

қабырғаны бояу

Күн оған жарасады

даңғылға кіреді

Оның өмірі енді оның өмірі емес еді

бірақ бұл жақсы болды

Мен оның орманды кесіп өтіп бара жатқанын көремін

Мен оның менен кетіп бара жатқанын көремін

Оның кеуделері және оның екі әпкесі

Олар кофе ішіп алды

Таң есімде

кім маған терісін көрсетті

барда болдық

Және ол бетін кесіп тастады

Ол нирванадағыдай тербелді

Сосын жүгіріп кетті

Мен оның орманды кесіп өтіп бара жатқанын көремін

Мен оның менен кетіп бара жатқанын көремін

біз бүкіл күнді өткіздік

төсекте жату

Уақыт қанжары

аяғымызды жалап

жарқ етті

бұл інжу еді

және ешқашан ештеңе жасамады

Сосын ол мені жақсы көретінін айтты

Ал гиллет батып кетті

қан кету, қан кету, қан кету

Және ол жынды сияқты күлді

Мен жарықты да, тірі күшті де көрген жоқпын

соншалықты күшті

олардың барлығынан

Ол менің ең әдемі сөйлемім болды

Оның бүкіл денесі тікенді

Ал шыбындар менің артымнан ереді