Al Final Del Sendero - Felipe Peláez

Yo sentí en el final del sendero

El llanto infinito de una mujer

Que empuñaba un poema en sus manos

Escrito por alguien que un día conoció

Era aquel habitante del mundo

Del alma sensible que quiso tener

El amor que le fue un imposible

Y al ver su destino su vida acabó

Nadie sabe quien tuvo la culpa

Ella nunca le pudo entregar

Lo que estaba pidiendo

Un poquito de cariño así fuera un instante

Y aunque quiso nunca le obedeció el corazón

Y hoy cantan

Versos solitarios que nacen de un hombre

Que se fue volando

Con alas hechas de ilusiones

Que no realizó

Donde está

En el cielo tal vez

Un amor

Señalo su final (Bis)

Yo encontró en el final del sendero

Los sueños caídos de aquel corazón

Que en su afán de encontrar ilusiones

Sufrió mil engaños tratando de amar

Y ahora ella recuerda a aquel hombre

Que puso en sus manos aquella canción

Y quisiera entregarle su alma

Pero ya es muy tarde

La cruz fue el final

Yo no sé si es valiente o cobarde

La fatal decisión de borrar con su sangre

Las penas que llegaron

Por mirar a alguien inalcanzable

Que no sabe que le ofrecen la felicidad

Y hoy cuentan que tenia en sus manos

La foto sagrada de aquella muchacha

Y un verso y a unos ojos negros que nunca cantó

Donde está

En el cielo tal vez

Un amor

Señalo su final (Bis)

Y hoy cuentan que tenia en sus manos

La foto sagrada de aquella muchacha

Y un verso a unos ojos negros que nunca cantó

Мен жолдың соңында сезіндім

Әйелдің шексіз айқайы

Кім қолына өлең ұстады

Сіз бұрыннан білетін адам жазған

Ол сол дүниенің тұрғыны еді

Қалаған сезімтал жанның

Ол үшін мүмкін емес махаббат

Ал тағдырын көргенде өмірі аяқталды

Кім кінәлі екенін ешкім білмейді

Ол ешқашан жеткізе алмады

мен не сұрадым

Бір сәт болса да, аздап сүйіспеншілік

Ал ол қаласа да, жүрегі ешқашан бағынбады

және бүгін олар ән айтады

Адамнан туған жалғыз өлең жолдары

бұл ұшып кетті

Иллюзиядан жасалған қанаттарымен

Не істемедің?

Қайда

көкте мүмкін

Бір махаббат

Мен оның аяқталуын білдіремін (Бис)

Мен жолдың соңында таптым

Сол жүректің құлаған армандары

Бұл оның иллюзияларды табуға деген құштарлығында

Ол сүюге тырысып, мың қулық көрді

Енді ол сол жігітті есіне алды

Сол әнді кім қолына берді

Ал мен саған жаныңды бергім келеді

Бірақ тым кеш

Крест соңы болды

Батыл ба, қорқақ па, білмеймін

Оның қанымен жою туралы өлімге әкелетін шешім

келген қайғылар

Қол жетпес біреуге қарағаны үшін

Олар оған бақыт ұсынатынын кім білмейді

Ал бүгінде оның қолында болды дейді

Сол қыздың қасиетті фотосы

Әрі жырламаған өлең мен қара көз

Қайда

көкте мүмкін

Бір махаббат

Мен оның аяқталуын білдіремін (Бис)

Ал бүгінде оның қолында болды дейді

Сол қыздың қасиетті фотосы

Ал жырламаған қара көзге өлең