My Antonia - Emmylou Harris

He said, «Oh my love, oh my Antonia

You with the dark eyes and palest of skin

Tonight I am going from Santa Maria

Wait for me 'til I’m in your arms once again»

She held me, she kissed me, begged me not to leave her

To cross on the mountain, my fortune to win

But a letter now tells me she died of a fever

And I’ll never see her in this world again

You are my sorrow, you are my splendor

You are my shelter through storm and through strife

You are the one I will always remember

All of the days of my life

I curse the ambition that took me far from her

For treasure not ever so fine or so fair

As the flash of her smile or the touch of her fingers

The fire in her heart and the smell of her hair

She left me a note that cried «Do not weep for me

Behold, you are with me as sure as the stars

That rise in the evening to shine down upon me

Behold, I am with you wherever you are»

I can still hear him, he calls to me only

What once was begotten shall come to no end

But the road is so long and the nights are so lonely

My soul just to hold him in this world again

You are my sorrow, you are my splendor

You are my shelter through storm and through strife

You are the one I will always remember

All of the days of my life

Oh my love, oh my Antonia

You with the dark eyes and palest of skin

How could I know that night in Santa Maria

I’d never see you in this world again

Ол: «Махаббатым, Антониям

Сіз қара көзді және ақшыл терісіз

Бүгін түнде мен Санта-Мариядан барамын

Мен тағы бір рет құшағыңызда болғанша күтіңіз»

Ол мені ұстады, сүйді, мені тастап кетпеуімді өтінді

Тауға                             бақыт                       бақыт                                                                                                                өту

Бірақ қазір бір хатта оның қызбадан қайтыс болғаны жазылған

Мен оны бұл дүниеде енді ешқашан көрмеймін

Сен менің мұңымсың, сен менің асқақсың

Сіз дауыл мен дау-дамай кезіндегі менің баспанамсыз

Сіз менің мәңгі есімде қалатын адамсыз

Менің өмірімнің бар күндері

Мені одан алыстатқан амбицияға қарғыс айтамын

Өйткені қазына ешқашан соншалықты жақсы немесе соншалықты әділ емес

Оның күлкісі немесе саусақтарының жанасуы сияқты

Жүрегіндегі от пен шашының иісі

Ол маған «Мен үшін жылама

Міне, сен менімен жұлдыздардай сенімдісің

Кешке қарай көтерілу маған нұрын шашады

Міне, қайда болсаң да мен сенімен біргемін»

Мен оны әлі естимін, ол тек маған қоңырау шалады

Бір кездері пайда болған нәрсе бітпейді

Бірақ жол сонша ұзын, ал түндер жалғыз

Жаным оны қайтадан осы дүниеде ұстау үшін

Сен менің мұңымсың, сен менің асқақсың

Сіз дауыл мен дау-дамай кезіндегі менің баспанамсыз

Сіз менің мәңгі есімде қалатын адамсыз

Менің өмірімнің бар күндері

О, менің махаббатым, антониям

Сіз қара көзді және ақшыл терісіз

Сол түнді Санта-Марияда қайдан білейін

Мен сені бұл дүниеде енді ешқашан көрмеймін