Ballada o dziwnym malarzu - Dzem

Puste kieszenie i torba pełna snów

Oto malarz dziwny, który bywał tu

Wszyscy go znali, wiedzieli o tym, że

Duszę swą zaprzedał światu pędzli stu

Nie wierzył ludziom i sobie chyba też

Zbyt wiele bólu doznał, za dużo wylał łez

Karmiony pogardą i rzuconym groszem

Często tu siedział, obrazy sprzedać chciał

Kto choć jeden kupi dziś?

Nie wiedziałeś skręcasz w lewo, chcesz już iść

A być może, gdy zobaczysz właśnie je

Znajdziesz słabość swą i marzenia blask

Kto wie?

Życie swe zamienił w deliryczny sen

Gubiąc gdzieś po drodze prawdę swą i sens

By w końcu się odważyć i zapukać tam

Gdzie teraz białą farbą maluje wieczny czas

Kto choć jeden kupi dziś

Nie widziałeś, skręcasz w lewo chcesz już iść

A być może, gdy zobaczysz właśnie je

Znajdziesz słabość swą i marzenia blask

Kto wie?

Бос қалта мен арманға толы сөмке

Міне, осында болған біртүрлі суретші

Оны бәрі білетін, олар мұны білетін

Ол өз жанын әлемге жүз қылқаламмен сатты

Ол адамдарға сенбеді, өзіне де сенбеді

Ол тым көп азап шекті, тым көп көз жасын төкті

Менсінбеушілікпен тамақтанды және бір тиын лақтырды

Ол осында жиі отыратын, суреттерін сатқысы келетін

Кім бүгін кем дегенде біреуін сатып алады?

Сіз солға бұрылғаныңызды білмедіңіз, қазір барғыңыз келеді

Мүмкін сіз оларды көргенде

Әлсіздігіңізді тауып, армандарыңыз жарқырайды

Кім біледі?

Ол өз өмірін сандырақ арманға айналдырды

Жол бойында шындық пен мағынаны жоғалту

Ақырында батылданып, сонда соғу

Қайда қазір ақ бояумен мәңгілік уақытты салады

Кім бүгін сатып алады

Көрмедің, солға бұрыласың, барғың келеді

Мүмкін сіз оларды көргенде

Әлсіздігіңізді тауып, армандарыңыз жарқырайды

Кім біледі?