A Change Of Season - Dream Theater

II.

Innocence

I remember a time

My frail, virgin mind

Watched the crimson sunrise

Imagined what it might find

Life was filled with wonder

I felt the warm wind blow

I must explore the boundaries

Transcend the depth of winter’s snow

Innocence caressing me I never felt so young before

There was so much life in me Still I longed to search for more

But those days are gone now

Changed like a leaf on a tree

Blown away forever

Into the cool autumn breeze

The snow has now fallen

And my sun’s not so bright

I struggle to hold on With the last of my might

In my den of inequity

Viciousness and subtlety

Struggle to ease the pain

Struggle to find the sane

Ignorance surrounding me

I’ve never been so filled with fear

All my life’s been drained from me The end is drawing near…

III.

Carpe Diem

'Carpe diem, seize the day'

I’ll always remember

The chill of November

The news of the fall

The sounds in the hall

The clock on the wall ticking away

'Seize the Day'

I heard him say

Life will not always be this way

Look around

Hear the sounds

Cherish your life while you’re still around

«Gather ye rosebuds while ye may,

Old Time is still a-flying;

And this same flower that smiles today,

Tomorrow will be dying.»

We can learn from the past

But those days are gone

We can hope for the future

But there may not be one

The words stuck in my mind

Alive from what I’ve learned

I have to seize the day

To home I returned

Preparing for her flight

I held with all my might

Fearing my deepest fright

She walked into the night

She turned for one last look

She looked me in the eye

I said, 'I Love You… Good-bye'

«It's the most awful thing you’ll

Ever hear.»

«If you’re lying to me…»

«Oh, you dearly love her.»

«…just have to leave… all our lives.»

«Seize the day!»

«Something happened.

«Gather ye rosebuds while ye may.»

«She was killed.»

IV.

The Darkest of Winters

(Instrumental)

V. Another World

So far or so it seems

All is lost with nothing fulfilled

Off the pages and a T.V. screen

Another world where nothing’s true

Tripping through the life fantastic

Lose a step and never get up Left alone with a cold blank stare

I feel like giving up I was blinded by a paradise

Utopia high in the sky

A dream that only drowned me Deep in sorrow, wondering why

Oh come let us adore him

Abuse and then ignore him

No matter what, don’t let him be Let’s feed upon his misery

Then string him up for all the world to see

I’m sick of all you hypocrites

Holding me at bay

And I don’t need your sympathy

To get me through the day

Seasons change and so can I Hold on Boy, No time to cry

Untie these strings, I’m climbing down

I won’t let them push me away

Oh come let us adore him

Abuse and then ignore him

No matter what, don’t let him be Let’s feed upon his misery

Now it’s time for them to deal with me VI.

The Inevitable Summer

(Instrumental)

VII.

The Crimson Sunset

I’m much wiser now

A lifetime of memories

Run through my head

They taught me how

For better or worse, alive or dead

I realize there’s no turning back

Life goes on the offbeaten track

I sit down with my son

Set to see the Crimson Sunset

(Gather ye rosebuds while ye may)

Many years have come and gone

I’ve lived my life, but now must move on

(Gather ye rosebuds while ye may)

He is my only one

Now that my time has come

Now that my life is done

We look into the sun

'Seize the day and don’t you cry,

Now it’s time to say good-bye

Even though I’ll be gone,

I will live on, live on.'

II.

Кінәсіздік

Бір кез есімде 

Менің әлсіз, тың ақыл-ойым

Қып-қызыл күннің шығуын тамашалады

Ол нені табуы мүмкін екенін елестетті

Өмір ғажайыпқа толы болды

Жылы желдің соққанын сездім

Мен шекараларды зерттеуім керек

Қысқы қардың тереңдігінен асып кетіңіз

Кінәсіздік мені еркелетеді Мен бұрын сонша жас  сезінбедім

Менде көп өмір болды, мен одан да көп нәрсені іздеймін

Бірақ ол күндер енді артта қалды

Ағаштағы жапырақ сияқты өзгерді

Мәңгілікке ұшып кетті

Күздің салқын самалында

Қазір қар жауды

Менің күнім  сонша жарық  емес

Мен соңғы күшіммен ұстауға күресемін

Менің әділетсіздік ұясында

Жамандық пен нәзіктік

Ауырсынуды жеңілдету үшін күресіңіз

Есі дұрыс адамды табу үшін күресіңіз

Айналамдағы надандық

Мен ешқашан мұндай қорқынышқа толы болмағанмын

Бүкіл өмірім меннен сарқылды Соң жақын жақындап           

III.

Сәтіңді пайдалан

«Карп дием, күнді өткіз»

Мен әрқашан есімде сақтаймын

Қарашаның салқыны

Күз туралы жаңалық

Залдағы дыбыстар

Қабырғадағы сағат тықылдап жатыр

'Күнді пайдалана білу'

Мен оның айтқанын естідім

Өмір әрқашан осылай бола бермейді

Айналаңызға қараңыз

Дыбыстарды тыңда

Жаныңызда жүргенде өз өміріңізді бағалаңыз

«Мүмкіндік болғанша гүл бүршіктерін жинаңдар,

Ескі уақыт әлі де ұшады;

Бүгін күліп тұрған гүл,

Ертең өледі».

Біз өткеннен сабақ аламыз

Бірақ ол күндер артта қалды

Біз болашаққа үміттене аламыз

Бірақ біреуі болмауы мүмкін

Сөздер менің ойымда тұрып қалды

Мен үйренгенімнен тірі

Мен күнді басып алуым керек

Үйге қайттым

Оның ұшуына дайындалуда

Бар күшіммен ұстадым

Менің терең қорқынышымнан қорқамын

Ол түнге қарай жүрді

Ол соңғы рет қарады

Ол менің көзіме қарады

Мен "Мен сені сүйемін... Қош бол" дедім.

«Бұл сіз үшін ең қорқынышты нәрсе

Есіңде болсын.»

«Егер сіз маған өтірік айтсаңыз ...»

-О, сен оны қатты жақсы көресің.

«...тек кетуі керек... өмір бойы.»

«Күнді пайдалана білу!»

«Бірдеңе болды.

«Мүмкіндік болғанша, раушан бүршіктерін  жинаңыз».

«Ол өлтірілді.»

IV.

Қыстың ең қараңғысы

(Аспаптық)

V. Басқа әлем

Әзірге немесе солай

Еш нәрсе орындалмай, бәрі жоғалады

Беттерден және теледидар экранынан

Ештеңе шындыққа жанаспайтын басқа әлем

Фантастикалық өмір арқылы саяхаттау

Бір қадамды жоғалтыңыз және ешқашан тұрмаңыз Суық бос көзқараспен жалғыз қалыңыз

Мен бас тартқым        көз жұмақ тан  соқыр       мен                                        көз                       көз               көз                        

Аспандағы биік утопия

Неге екенін білмей, қайғыға батқан арман

Келіңіздер, оған табынайық

Оны қорлап, содан кейін оны елемеңіз

Қандай болса да, оның қайғы-қасіретімен қоректенейік

Содан кейін оны бүкіл әлем көретіндей етіп бекітіңіз

Мен сендердің екіжүзділеріңнің бәрінен жалықтым

Мені                                                                                                                    |

Маған сіздің жанашырлығыңыз қажет емес

Маған күнді                                                                                                                    

Жыл мезгілдері өзгереді, сондықтан мен ұстаймын балам, жылуға  уақыт жоқ

Мына жіптерді шешіңіз, мен төмен түсіп жатырмын

Мен олардың мені итермелейтініне жол бермеймін

Келіңіздер, оған табынайық

Оны қорлап, содан кейін оны елемеңіз

Қандай болса да, оның қайғы-қасіретімен қоректенейік

Енді олардың мен                                                                                                                                                                                                                                                                                                      |

Еріксіз жаз

(Аспаптық)

VII.

Қызыл күн батуы

Мен қазір әлдеқайда ақылдымын

Өмір бойы естеліктер

Менің басымнан  жүгіріңіз

Олар маған қалай болатынын үйретті

Жақсы немесе жаман, тірі немесе өлі

Артқа жол болмайтынын түсінемін

Өмір таңбаған жолмен жүріп жатыр

Мен ұлыммен  отырамын

Қып-қызыл күннің батуы  көретін  орнатылған

(Мүмкін болғанша раушан бүршіктерін  жинаңыз)

Қаншама жылдар өтті, кетті

Мен өмірімді өмір сүрдім, бірақ қазір жүру керек

(Мүмкін болғанша раушан бүршіктерін  жинаңыз)

Ол менің жалғызым

Енді менің  уақытым келді

Енді                                ���������������������������������������������������

Біз күнге қараймыз

«Күнді өткізіп ал, жылама,

Енді қоштасудың уақыты келді

Мен кетсем де,

Мен өмір сүремін, өмір сүремін'.